Yusuf bin Esbat hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Allah adamlarındandır.
Ömrünü, yalnız iki gömlekle geçirmiÅŸti.
Birini yıkasaydı, öbürünü giyerdi.

Sohbetlerinde;
- Ahiretin sonsuz olan nimeti yanında, bu dünyanın hiç kıymeti olur mu? derdi. Dünya çöplük gibidir. Onu isteyen, derdini de hazırlansın çekmeye.

Allah’tan çok kork

Bir genç nasihat istemiÅŸti.

Ona cevaben;
- Allah’tan çok kork, buyurdu. Her günahı ateÅŸ bil, takvadan ayrılma.

Ve ekledi:
- Herkesin tadacağı, çare bulamadığı ölüm için ÅŸimdiden hazırlan. Yoksa mahÅŸer gününde çok eyvah dersin, ama kimseden yardım gelmez o gün.

Ömür çabuk geçer

Bir gün de, bazı gençlere;
- Fırsatı nimet bilin, buyurdu. Zira bu ömür çabuk geçer. Bir hastalık gelmeden sıhhati, ölüm gelmeden de ibadeti nimet bilin.

Bir gün de;
- Ä°yi Müslüman nasıldır efendim? diye sordular.
- Ä°yi Müslüman güler yüzlü olur, buyurdu. Onu, tevazu, edeb ve hayâ süslemiÅŸtir. ArkadaÅŸlarına itiraz etmez. Kimsenin ayıbını araÅŸtırmaz.

Ve ekledi:
- Birinde bir kusur görse, kapatır gözünü. Özür dileyenlerin özrünü kabul eder. Kendi kusurlarını düÅŸünür. Bunların affı için tövbe istiÄŸfar eder.

Kendi kusuruna bakar

Åžöyle devam etti:
- Öyle kaplamıştır ki bu günah derdi onu, düÅŸünemez gayrinin ayıp ve kusurunu. Devamlı kendi kusurlarına bakarak; Rabbimin huzuruna nasıl çıkarım? diye aÄŸlar, sızlar.

Son olarak;
- O, Allah korkusu ile ağlar, inler ve titrer. Ahiret hesabını, kendine dert eder.