Ebu Midyen MaÄŸribi hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir gün bazı ahbabıyla bir evde oturmuÅŸ tefekkür ediyordu ki, bir ara başını kaldırıp;
- Ben de onlardanım, elhak doğrudur! diye seslendi.

Oradakiler, bir şey anlamayıp;
- Efendim, doÄŸru olan nedir? diye sordular.

Buyurdu ki:
- Abdülkadir Geylani hazretleri “rahmetullahi aleyh”, az önce BaÄŸdat’ta bir kürsüde; “Benim ÅŸu iki ayağım, bu devirde bulunan Evliyanın boynu üzerindedir” buyurdu. Onu iÅŸitip tasdik ettim.

O günün tarihini, bir yere yazdılar. Sonra, bunu BaÄŸdat’tan araÅŸtırdılar.

Ve gerçekten Gavs-ül azam hazretlerinin “rahmetullahi aleyh”, aynı gün ve aynı saatte böyle buyurduÄŸunu öÄŸrendiler.

Kulun boynu büküktür

Bu zat, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, kul odur ki, boynu daim büküktür ve bu günahlarla benim hâlim ne olacak? diye düÅŸünüp korkar, buyurdu.

Sordular:
- İyi insanın başka ne meziyetleri vardır efendim?

Buyurdu ki:
- Ömrünü boÅŸa geçirmez. Ä°badetini ihlasla yapar. iyi amellerini unutur, ama günahlarını bir an bile unutmaz.

Ve ekledi:
- Kendisine yapılan eziyeti unutur, ama ölüm ve ahireti hiç unutmaz.

Hizmet, ibadettir

Bir gün de;
- KardeÅŸlerim, Allah’ın kullarına hizmet de ibadettir, buyurdu.
Yalnızlıkta ÅŸöhret vardır ki, bu da büyük afettir.

- Ne tavsiye edersiniz efendim? dediler.
- Bir kenara çekilmeyin. Bütün gayretinizle kullara hizmet edin, onlara dinimizi öÄŸretin, Müslüman olmalarına gayret edin buyurdu.

Ve ekledi:
- Ä°nsanlar, güruh güruh ateÅŸe giderken, onları kurtarmaktan daha mühim iÅŸ olur mu?