Ä°mam-ı Gazali hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” mübarek cesedini, vasiyeti üzerine ÅŸeyh Ebu Bekr-i Nessac koydu nurlu mezarına.
Kabirden çıktığında, yüzü, kül gibiydi.
Bu hâl, dikkatini çekti herkesin.
- Ne oldu? diye sordular hemen.
- Çok mübarek bir ÅŸey gördüm, dedi heyecanla.
- Hayırdır, ne gördün?
- Hazret-i Ä°mam’ın cenazesini mezara koyar koymaz çok nurlu bir saÄŸ el gördüm.
O esnada gaibten;
- Ä°mamın elini, Seyyid-ül Enbiya'nın elinin üzerine koy! diye bir ses iÅŸittim.
MeÄŸer gördüÄŸüm el, Resulullahın “aleyhisselam” mübarek eliymiÅŸ.
Denileni yaptım.
Bunları anlatırken sesi titriyordu.
Haram, ateÅŸ gibidir
Büyük Ä°mam, bir dersinde;
- Hiç kimsenin kalbini kırmayın, buyurdu. Kalb kırmak, haramdır çünkü.
Åžöyle devam etti:
- Hatta küfürden sonra en büyük günah, kalb kırmaktır ki, helallık alınmazsa, cezası Cehennemde yanmaktır.
Ve ekledi:
- Büyüklerimiz; “Haram, ateÅŸ gibidir” buyuruyor.
Cehennemin bir kıvılcımı
Ve izah etti:
- AteÅŸ deyip geçmeyin. Elinizi az sokun ateÅŸe. O zaman anlarsınız ateÅŸin ne olduÄŸunu. Hem sonra Cehennem ateÅŸi çok ÅŸiddetlidir. Dünya ateÅŸi, hiç kalır yanında.
Ve misal verdi:
- Cehennemden dünyaya bir kıvılcım gelse, onun hararetinden bu dünya yanar, yok olur. Aklı olan, bile bile kendini ateÅŸe atar mı hiç? Öyleyse kaçının her günahtan.
Åžöyle bitirdi:
- Aklı olan, Ä°slamiyet’e uyar. Böylece dünyada da rahat eder ahirette de.
|
