Abdülaziz Dehlevi, bir gün (Öfke) babında,
Camide, cemaate ÅŸöyle dedi vaazında:

Bir gün hükümdar Memun, odasına gelerek,
Sofraya oturdu ki, bir miktar yesin yemek.

Ve lakin hizmetçisi, çorbayı getirirken,
Elinde olmaksızın, ayağı kaydı birden.

Döküldü sıcak çorba, Sultanın üzerine.
Hiddetlendi hükümdar, derhal hizmetçisine.

Hatta dövecekti ki kalkıp onu bir yaman,
Akıllı hizmetçisi, vermedi buna meydan.

Dedi ki: Ey efendim, acele etmeyiniz.
Dinin emri üzere, lütfen amel ediniz.

Bakın, buyuruyor ki Kur'anda Hak teâlâ:
(Takva sahibi kullar, öfkelenmezler asla.)

Teskin oldu hükümdar, onun bu sözlerinden.
Dedi: (Ben de vazgeçtim, sana sinirlenmekten.)

Hizmetçisi dedi ki: Âyetin devamı var:
(Kusuru olanları, affeder hemen onlar.)

Onun bu sözü dahi, çok memnun etti onu.
Dedi: (Ben de affettim, senin bu kusurunu.)

Hizmetçi, hükümdara dedi ki en sonunda:
Sultanım, iş bitmedi, devamı var onun da.

Bakın buyuruyor ki bu âyette Rabbimiz:
(Ä°hsan sahibi olan kulları çok severiz.)

Bu söz de huzur verdi hükümdarın içine.
Bir kese altın alıp, verdi hizmetçisine.

Yine Behaeddin-i Buhari hazretleri,
Çok titiz davranarak, yer idi yemekleri.

Bir yemek piÅŸmiÅŸ ise gadap ve öfke ile,
Anlayıp, yemez idi ondan bir lokma bile.

Bir gün, davet ettiler yemeÄŸe kendisini.
Lakin hiç o yemeÄŸe uzatmadı elini.

Dediler ki: (Efendim, helaldi yemeÄŸimiz.
Merak ettik, acaba ne için yemediniz?)

Buyurdu ki: (Yemekler helaldi hepsi, fakat,
Kızgın ve öfkeliydi, yemeÄŸi piÅŸiren zat.)

Talebeden biri de, sual etti: (Efendim!
Hallerim iyi deÄŸil, neye dikkat edeyim?)

Buyurdu ki: (Lokmana dikkat eyle her zaman.
Haramdan, tek bir lokma geçmesin boÄŸazından.

Hem ayrıca bir yemek, pişer ise gafletle,
Veya hazırlanırsa, gadap ve kerahetle,

O yemekten, insana olmaz fayda, bereket.
Zira şeytan ve nefis, karışır ona elbet.

Böyle piÅŸen yemekten, yer ise biri eÄŸer,
Ondan hep zuhur eder çirkin, kötü fiiller.

Ve eÄŸer huzur ile, Besmele söyleyerek,
Neşe ve sevgi ile yapılırsa bir yemek,

Ondan her kim yer ise, kurtulur çok marazdan.
Lezzet alır yaptığı ibadet ve namazdan.)