Resulullah Eshaba sordular ki bir zaman:
(Var mıdır içinizde, bugün oruçlu olan?)

Hazret-i Ebu Bekir, sualine Resulün,
Dedi: (Evet efendim, oruçluyum ben bugün.)

Yine sual etti ki Resulullah eshabdan:
(Var mıdır içinizde, cenazede bulunan?)

Hazret-i Ebu Bekir, cevap verdi yine de.
Dedi: (Evet, bugün ben, bulundum cenazede.)

Sonra, ÅŸöyle suali oldu ki o Resulün:
(Bir fakirin karnını doyuran var mı bugün?)

Yine o arz etti ki hazret-i Peygambere:
(Evet, yemek yedirdim, ben bugün fakirlere.)

Sonra sual etti ki, o Resul-i mücteba:
(Hasta ziyaretine, giden var mı acaba?)

Resulün sualine, o cevap verdi yine.
Dedi: (Evet, gittim ben, hasta ziyaretine.)

O zaman buyurdu ki: (KardeÅŸim Ebu Bekir,
Suale çekilmeden, Cennete girecektir.)

Bir gün yine o Server, eshabına dönerek,
Buyurdu: (Hanginizin evinde varsa yemek,

O, Eshab-ı sôffa'dan birkaçını, bu akÅŸam,
Hanesine götürüp, yedirsin biraz taam.)

Hazret-i Ebu Bekir, bu emir üzerine,
Onlardan birkaç kiÅŸi, davet etti evine.

Sofrada, yemekleri yer iken onlar fakat,
Baktılar ki, yemekler çoÄŸalıyor kat be kat.

Birer lokma alsalar bir yemekten mesela,
Bakarlardı ki yemek, oluyor daha fazla.

Tam doyuncaya kadar, yedi o misafirler,
Sonunda gördüler ki, fazlalaÅŸmış yemekler.

Hazret-i Ebu Bekir, bu sefer zevcesine,
Sordu: (Bu bereketin, acaba sebebi ne?)

O, ÅŸöyle arzeyledi: (Bilmem ki nedir sebep?
Bu yemekler yendikçe, artıyorlar böyle hep.)

Yine Resul-i ekrem, bir hadis-i ÅŸerifte,
Åžöyle buyurmuÅŸlardır, sahabeye mescitte:

(Bize kim yaptı ise, bir hayır ve iyilik,
Allah’ın izni ile, mükafatını verdik.

Sadece Ebu Bekrin, iyiliÄŸi müstesna.
Onun mükafatını, veremedik tam ona.

Öyle çok iyilikler yaptı ki Ebu Bekir,
Tam karşılık vermeye, olamadım muktedir.

Biz veremedikse de mükafatını, ancak,
Ona, yarın Rabbimiz ikramda bulunacak.

Ebu Bekrin malının verdiği fayda gibi,
Bana, kimsenin malı olmadı faideli.

Hak teâlâdan gayri, dost edinseydim ÅŸayet,
KardeÅŸim Ebu Bekri, dost edinirdim elbet.)