Celaleddin-i Rumi büyük bir veli idi.
Muvafıktı Ä°slam’a her iÅŸ ve hareketi.

(Mesnevi) kitabını yazmıştır ki bi-baha,
Dünyada, bu kitabın bir eÅŸi yoktur daha.

Onda, kırkyedibin’den fazla beyit yazmıştır.
Bu eserle, dünyaya feyiz ve nur salmıştır.

O, Ä°slam bahçesinde açan gonca gül idi.
O, tasavvuf dalında öten bir bülbül idi.

O, hikmet deryasına dalan bir evliyadır.
Her sözü, o deryadan saçılan bir damladır.

O, aşk-ı ilahiyle dolmuş bir veli idi.
Ä°slam’dan, zerre kadar ayrılmış deÄŸil idi.

Her bir hareketini düÅŸünüp ince ince,
Yapardı hep Ä°slam’ın ahkamı gereÄŸince.

Onun için, o asla müzik dinlememiÅŸtir.
Ve asla ney çalmamış, raks edip dönmemiÅŸtir.

Çünkü bu gibi ÅŸeyler, yoktur Ä°slamiyet’te.
O, bunları yapmaz ve beğenmezdi elbette.

Bugün çalgı çalarak, varsa ayin yapanlar,
OnbeÅŸinci asırda meydana çıktı bunlar.

Onikinci asırda vefat etti Mevlana.
Bunlar, ondan üç asır sonra çıktı meydana.

Türbesine konulan çalgı aletleri de,
Sonradan konulmuÅŸtur, yok idi o devirde.

Mevlana’nın mübarek ruhu da, bundan sebep,
Elbet sıkılıyor ve oluyordur muazzeb.

Bu zatın vefatından geçince üçyüz sene,
Mevlevilik, geçmiÅŸti cahillerin eline.

Mesnevi’sinde geçen (Ney) sözcüÄŸünü, bunlar,
Çalgı aleti sanıp, çalmaya baÅŸladılar.

Halbuki o, deÄŸil ki ney çalıp, raks eylesin,
Az yüksek sesle bile, vermedi zikre izin.

Evet, bu büyük veli, meÅŸhur Mesnevisinde,
(Dinle neyden...) diyerek başlamışlar ise de,

Bunu, Mevlana Cami çok güzel ÅŸerh etmiÅŸtir.
Burada (Ney)den murat, (Evliya)dır demiştir.

Yine o buyurur ki: (Ney derken o büyük zat,
Hiç çalgı aletini etmedi bundan murat.

(Ney), farisi dilinde gelir yok manasına.
Bu da iÅŸaret eder yine kâmil insana.

Zira bunlar, kendini ve bütün masivayı,
Öyle unuturlar ki herÅŸeyi, her eÅŸyayı,

Kendilerini dahi, yok bilirler adeta.
Bunun için ney denir böyle büyük zevata.

(Ney)in bir manası da, içi boÅŸ bir çubuktur.
Ondan çıkan her seda, çalandan hasıl olur.

Bunlar da, boşalmıştır kendi varlıklarından.
Kemalat-ı ilahi zuhur eder bunlardan.

(Ney)in bir manası da, kamış kalem demektir.
Bundan da, kâmil insan anlatılmak istenir.

Mesnevi’de geçen bu (Ney)den murat, velhasıl,
Çalgı aleti deÄŸil, kâmil insandır asıl.

Onun ney çaldığını söylemek, bir hatadır.
Hem de o büyük zata, büyük bir iftiradır.