Bir gün Muhammed Bakır hazretleri, at ile,
Medine’ye giderdi büyük cemaat ile.

O ara iki kişi, karşıdan geliyordu.
İmam, o kimseleri görünce hemen durdu.

Yanında olanlara buyurdu: (Bunlar hırsız!
Yakalayıp, ip ile bunları bağlayınız.)

Onlar (Peki) diyerek, yakaladılar, ama,
Birisi merak edip, şöyle sordu İmama:

(Bu kimseler, hırsıza hiç de benzemiyorlar.
Yanlarında olurdu, bir şey çalmış olsalar.)

Buyurdu ki: (Şu dağda vardır ki bir mağara,
Çaldıkları şeyleri, koymuşlardır oraya.

Sen git o mağaraya, ne görürsen onu al.
İki bavul olacak, buraya getir derhal.)

O kimse (Peki) deyip, gitti o mağaraya.
Gördü ki, iki bavul bırakılmış oraya.

O bavulları alıp, geriye geldi hemen.
Sonra da, Medine’ye vardılar çok geçmeden.

Gidip öğrendiler ki, insanlardan hemence:
Hırsızlık hadisesi vuku bulmuş o gece.

Malı çalınan kişi, kadıya müracaat,
Etmiş ki, o hırsızlar bulunsunlar tez saat.

Vermiş isimlerini, iki zanlı kişinin.
Hakim, azarlıyordu onları bu iş için.

İşte tam o sırada, geldi Muhammed Bakır.
Buyurdu ki: (Hırsızlar onlar değil, bunlardır.

Çalınan eşyalar da, işte şu bavullarda.
Biz bu iki hırsızı, yakaladık yollarda.)

Malı çalınan adam görünce bavulları,
Dedi: (Geceden beri arıyorum bunları.)

Sonra, o hırsızların suçları oldu sabit.
Verildi cezaları hemen o gün, o vakit.

Hırsızlardan birisi, etti tövbe istiğfar.
Halis bir mümin oldu, tâ ölünceye kadar.

Dedi: (Resulullahın mübarek torununun,
Eliyle, hidayete vasıl oldum, hamd olsun.)

Eli de kesilmişti bu hırsızlık suçuyla.
İmam, kesik eline bakarak göz ucuyla,

Buyurdu ki: (O senin elin var ya kesilen,
Cennete gitmiş oldu, yirmi yıl önce senden.)

Bir şey anlamadılar bu sözden kimse o gün.
Dediler: (Bir hikmeti vardır elbet bu sözün.)

O günden, yirmi sene geçmiş idi ki fakat,
O kişi, bu dünyadan ayrılıp etti vefat.

İmam, iki bavulun sahibi olana da,
Buyurdu ki: (İkibin altının var bunlarda.

Bin altın sana ait, başkasınındır bini.
İstersen söyleyeyim sahibinin ismini.)

O, hıristiyan idi, arz etti ki İmama:
(Nasıl bilirsiniz ki o kimseyi siz ama?)

O zaman buyurdu ki ona Muhammed Bakır:
(Onun ismi, Muhammed ibni Abdurrahman’dır.)

O hıristiyan kişi, bu ismi duydu ondan.
Şehadeti getirip, oldu halis Müslüman.