Muhammed bin Süka ki, alim ve evliyadır.
Kalblere tesir eden nasihatları vardır.

Bu zat, bir sohbetinde buyurdu ki: Müslüman,
Ölümü çok anması lazım gelir her zaman.

Çünkü insan ölümü çok hatırlarsa şayet,
Emirleri yapmaya, daha çok eder gayret.

Ve sık sık hatırlarsa ölümü, yani mevti,
Günahları yapmaya, azalır cesareti.

Hadiste buyurdu ki Peygamber efendimiz:
(Lezzetlere son veren mevti çok yâd ediniz.)

Evliyanın çoğunun şöyleydi ki âdeti,
Bir günde, yirmi defa yâd ederlerdi mevti.

Ve buyururlardı ki: (Kim ölümü, bir günde,
Yirmi kez hatırlarsa, şehiddir öldüğünde.)

Bir gün de buyurdu ki: Yok olmak değildir mevt.
Bir evden başka eve göç etmektir nihayet.

Ölüm, ruhun bedenden ayrılıp gitmesidir.
Yani kulun bir halden, bir hale dönmesidir.

Ömer bin Abdülaziz, bir gün ölüm ve mezar,
Hakkında vaaz ederken, buyurdu: (Ey insanlar!

Sizler, sonsuzluk için elbet yaratıldınız.
Bir evden, başka eve göç edersiniz yalnız.

Ölüm, müminler için hediyedir, nimettir.
Günahkârlar içinse, bir dert ve musibettir.

İnsanlar, yaşamayı çok sevmiş olsalar da,
Mevt, onlara hayattan hayırlıdır daha da.

Salih olan bir mümin, ayrılınca dünyadan,
Kurtulur dünyadaki türlü sıkıntılardan.

Zalimin ölümü de hayırlıdır ki hatta,
Memleketler ve kullar kavuşurlar rahata.

İslam düşmanlarından bir zalim öldüğünde,
Bir şair, şu beyiti söylemiştir o günde:

(Ne kendi etti rahat, ne âlem buldu huzur.
Yıkılıp gitti cihandan, dayansın ehl-i kubur!)

Bir müminin ruhunun, ayrılması bedenden,
Bir esirin, hapisten kurtulmasıdır aynen.

Bir mümin vefat edip, kavuşunca Rabbine,
Geri gelmek istemez, dünyaya tekrar yine.

Yalnız şehid olanlar, bundan müstesnadırlar.
Onlar gelmek ister ki, tekrar şehid olalar.

Sıkıntı ve kederler, sarmıştır ki dünyayı,
Mümine hediyedir ölüm bundan dolayı.

Bir kimsenin dinini, mezarı korur ancak.
Ölümdeki sevinçtir, onu ferahlatacak.

Mümine, hayırlıdır ölümü, hayatından.
Çünkü mevtle kurtulur, dünya bataklığından.

İnsanlar çabuk biten şeylere bakarlar hep.
Sonsuz kalacak şeye, bakmazlar, niye acep?

Ölüm, kulu Rabbine kavuşturduğu için,
Mümine hediyedir, iç yüzü budur işin.)