Evliya-yı kiramdan, büyük âlim, veli zat.
Mektubat kitabında eyledi çok nasihat.

Bir yerde buyurdu ki: (İtikat ve ameli,
Bozuk kimseler ile, asla görüşmemeli.

Bid’at sahibiyle de, olma ki hem arkadaş,
Seni de, felakete sürükler yavaş yavaş.

Kendisini şeyh diye tanıtırsa bir kimse,
Lakin hareketleri, dine uygun değilse,

Hiç ona yakın olma, yakınsan ayrıl hemen.
Hatta kaç o kimsenin bulunduğu beldeden.

Zira o, çok sinsi bir hırsızdır, ondan çekin.
Dinini, imanını çalar o zira senin.

O kişi gösterse de harika ve keramet,
Şeytanın tuzağına düşürür seni elbet.

Böyle sahtekârlarla olma sakın arkadaş.
Aslandan kaçar gibi, yanlarından uzaklaş.)

Cüneyd-i Bağdadi de buyurur ki şöylece:
(Tasavvufçu geçinen insanlar vardır nice.

Bunlar içerisinde, yalnız Resule uyan,
Doğru olup, gerisi söylerler hile, yalan.

Kim ki, İslamiyet’e uymuyorsa ihlasla,
Onu, Allah adamı zannetmeyin siz asla.

Zahid gibi görünüp, âlim de olsa namı,
İslam’a uymadıkça olmaz Allah adamı.

Dine uymayanların her sözleri zehirdir.
Bu gibi kimseleri, hemen terk etmelidir.

Tasavvufun yegane maksadı şu ki hatta,
Bir kolaylık duymaktır emirlere uymakta.

Doğruyla yalancıyı ayıran bir fark vardır.
O da, Resulullaha her haliyle uymaktır.

Ona uygun olmayan her bir hareketin de,
Hiçbir değeri yoktur, Hak teâlâ indinde.)

Abdullah Dehlevi de buyurur ki nihayet:
(Çok açlık çekenlerde, hasıl olur keramet.

Lakin İslamiyet’e uymadıkça tamamen,
Bunlar, Allah adamı olamazlar katiyen.)

Abdullah bin Mübarek adlı bir veli zat da,
Şöyle buyurmaktadır birine nasihatta:

(Bir kimse, uymaz ise dinin edeplerine,
Mahrum kalır uymaktan Resulün sünnetine.

Sünnete uymakta da gevşekse bir Müslüman,
Farzlara tam uymaktan mahrum kalır o zaman.

Farz ve haramlarda da, gevşeklik olursa az,
Böyle olan bir kimse, asla veli olamaz.)