Evliya-yı kiramın en büyüklerindendir.
Tesirli sözleriyle kulları etti tenvir.

Buyurdu ki: Bu yolda, asıl maksat ve gaye,
Er geç vasıl olmaktır, rıza-i ilahiye.

Kavuşturan en güçlü vasıta da (sohbet)tir.
Yani bir veli ile, yakın münasebettir.

Huzurunda, edeple oturursa bir insan,
O velinin feyzinden, olunur ona ihsan.

Lakin biçare insan, dünya lezzetlerinin,
Bataklığında olup, esiridir nefsinin.

Haberi bile yoktur ruhun lezzetlerinden.
Kurtulması lazımdır, o nefsinin şerrinden.

Ve lakin olmadıkça bağlantı, münasebet,
Allah’tan gelen feyze, kavuşmak zordur elbet.

Zira cenâb-ı Allah, Peygamber efendimiz,
Vasıtasıyla bize, gönderir nur ve feyiz.

Sonra, Habibullahın mübarek kalblerinden,
Fışkıran nurları ve feyzleri alabilen,

Ve aldığı nurları, insanların kalbine,
Saçabilen bir veli lazımdır elbet yine.

Bir veliden, feyz almak isteyen bir kişinin,
Kalbine bağlanması lazımdır o mürşidin.

Yani kendi kalbini, o velinin kalbine,
Bağlarsa, o kavuşur onun feyizlerine.

Kalbleri birbirine bağlayan o yol, tektir.
O da, o evliyaya (muhabbet)tir, (sevmek)tir.

Sevginin alameti, söz dinlemektir esas.
İtaat etmiyorsa, onu sevmiş olamaz.

Kendi aklını atıp, ona tâbi olmaktır.
İbadette, âdette, aynen ona uymaktır.

Herhangi evliyayı düşünürse o şayet,
Onunla kurmuş olur, bir bağ ve münasebet.

Sevgi ve muhabbeti arttıkça, o bu defa,
Her yerde onu görür, baksa da ne tarafa.

Kalbinde, sırf bu gaye ve maksat olmalıdır.
Ona kavuşturucu vasıta bulmalıdır.

Eğer teksif ederse himmetini tek yere,
Kavuşur o sayede feyiz bereketlere.

Çoğaldıkça kalbinin bağlandığı kimseler,
Matluba kavuşması, kolay olmaz bu sefer.

Öyle tutulmalı ki, o bu ilahi aşka,
Hiçbir şey olmamalı kalbinde Ondan başka.

Mahlukat sevgisinden olur ki öyle halas,
Bin sene geçse bile, bir şey hatırlayamaz.

Ve hatta senelerce uğraşsa da o eğer,
Bir şey hatırlaması, olmaz yine müyesser.

İyilik, ihsan eden, herkesce çok sevilir.
Ve nimet sahipleri, iyi, üstün bilinir.

İnsanlara her türlü nimetleri bahşeden,
Zararlardan koruyup, mal, can ve sıhhat veren,

Allahü teâlâyı sevmek, ne çok lazımdır.
Hatta bu, herkes için insanlık icabıdır.