Muhammed Sıddık var ki, İslam alimlerinden,
Nasihatları vardır, ruhları temizleyen.

Bu zata sordular ki: (Dua ediyoruz hep.
Lakin kabul olmuyor, sebebi nedir acep?)

Buyurdu ki: (Haramdan yer ise eğer bir kul,
Hak teâlâ indinde, duası olmaz kabul.

Hiç günah işlemeyen bir ağız ile şayet,
Her kim dua ederse, kabul olur o elbet.

Bir hadis-i şerifte buyuruldu: (Bir kimse,
Haram karıştırmadan, kırk gün helal yer ise,

Allah, nurla doldurur o kişinin kalbini.
Ve giderir gönlünden dünya muhabbetini.)

Kardeşlerim, sakının her haram ve günahtan.
Zira daha kıymetli bir amel yok takvadan.

Nasıl ki, beldeleri ayıran hudut vardır.
Dinin hududu ise haram ve günahlardır.

Ve nasıl ceza varsa, hududu geçenlere,
Allah da, ceza verir günah işleyenlere.)

Bir gence buyurdu ki: (İstediğin şeyi yap.
Ve lakin herbirine, hazırla birer cevap.

Her ne yapsan, melekler yazıyor birer birer.
Mahşere geldiğinde, sana arz edilirler.

Ve hatta ey evladım, şunu bil ki muhakkak,
Seni, günah işlerken görüyor cenâb-ı Hak.

Kalbinden geçirdiğin şeyleri de pekala,
En gizlisine kadar, biliyor Hak teâlâ.

Haram ateş gibidir, günaha olma yakın.
Aksi halde pişmanlık, hak olur sana yarın.

Hakiki dost, Allah’tır, unutma Onu bir an.
Ve şiddetle hazer et, her günah ve haramdan.

Bu fırsat elde iken, hakikati gör artık.
Yarın mahşer gününde, fayda etmez pişmanlık.)

Yine sevdiklerinden, vardı ki genç bir kişi,
Tam yapacak idi ki haram olan bir işi,

Bu velinin sesiyle, toparlandı ansızın.
Demişti ki: (Dur yapma, günahtır o yaptığın!)

O genci sonra görüp işbu Allah adamı,
Buyurdu ki: (Ateş bil, her günah ve haramı.

Bizi yoktan yaratıp, vermişken her nimeti,
Kul, nasıl Ona karşı işler bir masiyeti?)

Aynı genç, başka bir gün, yine uyup nefsine,
Şarap almış giderken bir akşam, hanesine,

Elindeki o testi çarparak bir duvara,
Kırılıp, içindeki döküldü hep yollara,

Ertesi gün, o gence buyurdu ki: (Evladım,
Bir kul, günah yolunda atmamalı bir adım.

Bilesin ki o testi kırılmasaydı şayet,
Benim kalbim kırılıp, üzülecektim gayet.)