Sıbgatullah Arvasi, Allah adamlarından.
Bir gün ona sordular, (Kötü huy)lu olmaktan.

Buyurdu: (Kötü insan, kötü bilir herkesi.
Bulunmaz kendisinde, merhametin zerresi.

Nankördür, eÅŸe dosta hiç deÄŸildir vefakâr.
Bir iyilik yapsa da, sonradan baÅŸa kakar.

Tanımaz helal haram, sakınmaz günahlardan.
Kimseyle geçinemez, incinir herkes ondan.

Hatta o, çok yapsa da nafile ibadeti,
Alamaz sevap ecir, boÅŸa gider zahmeti.

Hadiste buyuruldu: (Kötü huylu kimseler,
Huyları sebebiyle, Cehenneme girerler.)

Kötü huylu bir kiÅŸi, benzer kırık testiye.
Ne yama kabul eder, ne de döner eskiye.

Öyle fenalıktır ki kötü huy bir insanda,
Görmez iyiliÄŸinin faydasını mizanda.

İster ki, başkasına zarar versin durmadan.
Zira böyle kiÅŸiler, zevk alır hep bunlardan.

Halbuki kuyu kazsa, birine, biri eÄŸer,
Kazdığı o kuyuya, evvela kendi düÅŸer.

Vaktiyle garip biri, bir köyden geçer iken,
Bir fırına uÄŸrayıp, ekmek ister içerden.

Velakin parasını vermek istediğinde,
Bakar ki, hiç parası kalmamış üzerinde.

Bir dilenci zanneder, fırıncı onu o an.
Kalbinden geçirir ki: Bıktım artık bunlardan.

Bir ekmeÄŸin içine, bolca zehir koyarak,
Verir o zavallıya, Allah'tan korkmayarak.

Hiç bir ÅŸeyden haberi olmayan o Müslüman,
O zehirli ekmeği, alıp gider oradan.

Bir köye girdiÄŸinde, rast gelir genç birine.
Askerden terhis olmuÅŸ, dönüyormuÅŸ evine.

Acıkmış olduÄŸunu söyleyince genç kiÅŸi,
Ona merhametinden, acır ve yanar içi.

Fırıncıdan aldığı ekmeği verir ona.
Gönül rahatlığıyla, devam eder yoluna.

Genç, orada oturup, o ekmeÄŸi yiyerek,
Yürür gider evine, hiç bir ÅŸey bilmeyerek.

Lakin baÅŸlar içinde o zehirin tesiri.
Ve baÅŸlar titremeye vücudunun her yeri.

Artık son nefesini alırken o genç adam,
Der ki: (Ben, köyümüze yeni girmiÅŸtim ki tam,

Yolcunun birisinden, bir ekmek alıp yedim.
Ondan sonra başladı titremeye her yerim.)

Bunu duyan fırıncı, baÅŸlar bir dövünmeye.
Der: (Eyvah, o zehiri ben koydum o ekmeÄŸe.

Keşke yapmaz olaydım, yaptığım iş doğru mu?
Ben, kendi elim ile zehirledim oÄŸlumu.)

Ne kadar piÅŸman olup, üzüldüyse de içten,
Lakin oÄŸlu olmuÅŸtu, geçmiÅŸ idi iÅŸ iÅŸten.