Abdurrahman bin Avf ki, büyük bir sahabidir.
Cennetle müjdelenen on kiÅŸiden biridir.

Bu mübarek sahabi, uzun boylu ve beyaz,
Yakışıklı bir zattı, akıllı, kadirşinas.

O, hazret-i Ömer’in yakın arkadaşıydı.
Veziri, müÅŸaviri, sırdaÅŸ ve yoldaşıydı.

Nitekim o büyüÄŸün halifelik devrinde,
Medine'ye, bir kervan geldi günün birinde.

Abdurrahman bin Avf’a giderek hemen o an,
Dedi: (Şehir dışında, konaklamış bir kervan.

Gel, seninle kervanı bekleyelim bu gece.
Beldemizde bir zarar görmesinler böylece.

EÅŸkıyadan, hırsızdan görürlerse bir zarar,
Yarın mahÅŸer gününde, bunu bizden sorarlar.

Gerçi bunlar, Müslüman deÄŸiller, hepsi kâfir.
Ve lakin ÅŸehrimize gelmiÅŸlerdir misafir.

Çok kıymetli mallarla yüklüdür kervanları.
Bizlere emanettir canlarıyla malları.

Zira Ä°slam’ın emri ÅŸöyledir ki her zaman,
Misafir olanlara verilmez zarar, ziyan.)

Abdurrahman ibni Avf, der ki: (Ben, bu teklife,
Dedim: Peki gidelim, sen emret ey Halife!)

O kervanı o gece, bekledik sabaha dek.
Lakin biri fark etmiÅŸ, bizi takip ederek.

Sonra, diÄŸerleri de olmuÅŸ buna muttali.
Kendi aralarında konuşmuşlar bu hali.

DemiÅŸler: (Nasıl olur, koca halife Ömer,
Bizim kervanımıza nasıl bekçilik eder?

Halbuki muhaliftir dinimiz, dinlerine.
Buna raÄŸmen o bizzat beklemiÅŸ bizi yine.

Bu, ne ince düÅŸünce, ne nezaket, ne ahlak.
Demek ki Ä°slam dini böyle diyor muhakkak.)

Böylece hayran olup hepsi Ä°slamiyet’e,
Topyekün iman edip, geldiler hidayete.

Ve yine bu sahabi nakleder ki ÅŸöylece:
Åžehri dolaşıyorduk Ömer ile her gece.

Lakin belli bir yere gelince, istisnasız,
(Sen burada dur!) deyip, giderdi kendi yalnız.

Ben orada bekler ve girmezdim o sokaÄŸa.
Niçin gittiÄŸini de, çekinirdim sormaya.

Vefat ettikten sonra, o yere gittiÄŸimde,
Bir pir-i fani gördüm hanelerin birinde.

Derdi ki: (Bütün gece bekledim Ömer'i hep.
Gözlerim yolda kaldı, gelmedi, neden acep?)

Ben, mecburen söyledim (O vefat etti) diye.
O, (Vah Ömer!) diyerek, baÅŸladı inlemeye.

Ellerini kaldırıp, dedi ki: (Ya ilahi!
Madem ki gitti Ömer, yaÅŸatma beni dahi.)

Ellerini duadan indirince yaşlı zat,
Duası kabul olup, vefat etti o saat.