Bizzat nakledilir ki, Aliyyül Mürteza'dan:
Çağırdı Resul beni, huzuruna bir zaman.

Ve ÅŸöyle buyurdu ki: (Ya Ali, bin devene.
Zira kadı olarak gideceksin Yemen'e.)

Dedim: (Ya Resulallah, baÅŸüstüne velakin,
Arz etmek istiyorum bir husus, varsa izin.

Åžöyle ki, görmüyorum kendimi buna ehil.
Zira henüz çok gencim, bilgim de kâfi deÄŸil.)

O zaman Resulullah, mübarek elleriyle,
GöÄŸsümü sıvazlayıp, buyurdular ki ÅŸöyle:

(Ya Rabbi, sen Ali'ye ihsan et ilim, hikmet.
Ve bu vazifesinde, ver ona tam dirayet.)

Sonra da, saadetle buyurdu ki: (Ya Ali!
Haydi git, zira seni bekliyor o ahali.

Velakin sen varmadan, sınırına Yemen'in,
Bir tepe üzerinden geçecek yolun senin.

O zaman nida et ki: Ey aÄŸaçlar ve taÅŸlar!
Allah’ın Resulünün, size selamları var.)

(BaÅŸüstüne!) diyerek, çıktım yola velhasıl.
Resulün buyurduÄŸu tepeye oldum vasıl.

Resulün selamını, söyleyince o daÄŸda,
Bir anda kopuverdi, bir uÄŸultu, daÄŸdaÄŸa.

Ne kadar taÅŸ ve aÄŸaç var ise daÄŸda eÄŸer,
Resulün selamını, aldılar hep beraber.

Kâfirler görür görmez, benden bu kerameti,
Derhal iman ederek, buldular hidayeti.

Bir gün de, bir savaÅŸta, ayağının birine,
Kâfirlerden ok gelip, saplandı kemiÄŸine.

Bir türlü çıkmayınca, ok kemiÄŸin içinden,
Bazıları dedi ki: (Cerrah anlar bu işten.)

Çağırdılar, geldi ve görür görmez bu hali,
Dedi: (Bayıltmam lazım, önce sizi ya Ali!

Zira çok fazla girmiÅŸ, bu ok kemiÄŸinize.
Bayıltmadan çekersem, çok elem verir size.)

Buyurdu: (Bayıltmana, ÅŸu anda lüzum yoktur.
Bir miktar bekleyiniz, ÅŸimdi ezan okunur.

Namaza duracağım zira vakit olunca.
Çekip çıkarırsınız, ben namaza durunca.)

Okundu ezan dahi fazla zaman geçmeden.
O, ayaÄŸa kalkarak, namaza durdu hemen.

Cerrah ise, almıştı zaten talimatını.
NeÅŸterle yardı hemen, mübarek ayağını.

Oku, kemik içinden, çekip çıkardı hemen.
Ve sardı yarasını, henüz selam vermeden.

Namazını bitirip, sordu ki o cerraha:
(Ne oldu, yoksa oku çıkarmadın mı daha?)

Cerrah arz eyledi ki: (Çıkarıldı efendim!)
Buyurdu: (Zerre kadar bir acı hissetmedim.)