Hûd aleyhisselama, ilk önce Âd kavminden,
Cünabe bin Esam’dı inanıp iman eden.

Amcasının oÄŸluydu, bu zat Hûd peygamberin.
Ona, can-ü gönülden inanıp, oldu mümin.

Bir gün, akrabasından, kırk kiÅŸi ile bu zat,
Otururken, onlara ÅŸöyle etti nasihat:

(Bize peygamber oldu, amcamızın oÄŸlu Hûd.
O diyor ki, Allah'tır, yegane ilah, mabud.

TebliÄŸ ettiÄŸi halde, o size Hak yolunu,
Sebep ne ki, inkâra kalkışırsınız onu?

Niçin hâlâ bu yolu terk edemiyorsunuz?
Ve niçin o Allah'a iman etmiyorsunuz?

Hûd, sizin amcanızın oÄŸludur ayriyeten.
Siz inanmalısınız, daha önce herkesten.

Önce de tanırdınız amcanızın oÄŸlunu.
Bilirdiniz ne kadar emin zat olduÄŸunu.

Hayatında yalan söz söylememiÅŸtir asla.
Åžimdi inkâr etmeniz, baÄŸdaşır mı insafla?

O, Allah tarafından geldi size peygamber.
Ve saadet yolunu, veriyor size haber.

Hâlâ inanmamanın sebebi acep nedir?
Lakin inkârcılara, yakında azap gelir.

Nitekim Nuh kavmi de, etmiÅŸti onu inkâr.
Ama Nuh tufanında, hepsi helak oldular.

Korkuyorum siz dahi, inanmazsanız bu gün,
Onlar gibi, size de azap gelir topyekün.)

O böyle söyleyince, hep gadaba geldiler.
Üstüne hücum edip, hakaret eylediler.

Öldüreceklerdi ki, Cünabe’yi, bu kere,
Ellerinden kurtulup, geldi Hûd peygambere.

Başına gelenleri, ona da verdi haber.
Çok teselli eyledi, bu zatı Hûd peygamber.

Buyurdu ki: (Üzülme, elbette cenâb-ı Hak,
Bunun mükâfatını, verir sana muhakkak.)

Ve yine Hûd peygamber, bir gün yolda giderken,
Mersed adlı biriyle, karşılaşmıştı birden.

Önce Mersed dedi ki: (Ben sana geliyordum.
Ve sana, bir şart ile inanayım diyordum.

Hanımla, aramızda bir konuÅŸma geçmiÅŸti.
Ben bir ÅŸey söylemiÅŸtim, o da cevap vermiÅŸti.

Bana, o konuşmayı haber verirsen şayet,
Ä°man edeceÄŸim ki, hak peygambersin elbet.)

Hûd peygamber, tebessüm buyurup ona önce,
Buyurdu: (Hanımınla, konuÅŸurken dün gece,

Sen hanıma dedin ki, Yarın Hûd'a gideyim.
İşbu konuşmamızı, ondan sual edeyim.

Eğer haber verirse bu konuşmayı bana,
Ben de iman edeyim, peygamber olduÄŸuna.

Hanımın da, cevaben ÅŸöyle dedi o vakit:
Çok iyi söylüyorsun, yarın hemen ona git.)

Mersed bunu duyunca, iman etti anında.
Dönüp iman ettirdi, o gün hanımını da.

Lakin o da korkarak, müÅŸriklerin ÅŸerrinden,
Bir müddet imanını, gizledi müÅŸriklerden.