Salih Nebi, kavmini, Allah'ın hak dinine,
Davet etti ise de, inanmadılar yine.

Kendi kendilerine, dediler ki o zaman:
(Salih de, bizim gibi alelade bir insan.

Bize bir üstünlüÄŸü yok iken bu kiÅŸinin,
Biz, neden kendisine uyalım, hem de niçin?

Hem sonra, nübüvvete layık nice kimseler,
Varken, niçin bu kavme, o oluyor peygamber?

Doğrusu, o kibirli ve yalancıdır hatta.
Ona uymak, yanlış ve deliliktir adeta.)

Salih aleyhisselam, buyurdu ki: (Ey kavmim!
Beni, resul olarak gönderdi size Rabbim.

Dünya nimetlerinin, içinde yüzersiniz.
Size, bütün bunları, kim veriyor dersiniz?

Allahü teâlâdır, bunları size veren.
Öyleyse o Allah’a, iman edin siz hemen.

O Allah'tan korkun ve bana edin itaat.
Bana itaatınız, Onadır yine fakat.)

Dinledi Semud kavmi, onun bu tebliÄŸini.
Benimseyen olmadı lakin dediklerini.

Halbuki önceleri, çok severlerdi Onu.
Bilirlerdi çok asil bir kimse olduÄŸunu.

Onları doÄŸru yola çağırınca ve lakin,
ÇoÄŸu düÅŸman oldular, kendisine o kavmin.

Dediler: (Bu sözlerle, aldatarak o bizi,
Almak ister herhalde, mal-ü emvalimizi.)

Bazısı da dedi ki: (Hayır, öyle deÄŸildir.
Onun asıl maksadı, mal değil, reisliktir.)

Lakin bazıları da, buna etti itiraz.
Dediler ki: (Aklında, halel var onun biraz.)

O ara, ÅŸeytan dahi vererek bir vesvese,
Dedi ki: (Düne kadar, bir çobandı o kimse,

Åžimdiyse, birdenbire ne oldu ki, o adam,
Küfür ve sapıklıkla ediyor sizi itham?

Bütün putlarınızı, bir kenara itiyor.
Görünmez bir mabuda tapmanızı istiyor.)

Bu vesvese ile de, gayet hiddetlendiler.
Hemen Salih Nebi’nin huzuruna geldiler.

Dediler: (Öyle ÅŸeyler söylersin ki sen ÅŸu an,
Kabul edecek olsak, oluruz hep periÅŸan.

Çünkü baÅŸka bir dine bizi çağırıyorsun.
Bunca mabudumuzu, hiç kabul etmiyorsun.

Karışıklık çıkıyor senin bu sözlerinle.
Kimden öÄŸreniyorsun bu sözleri sen böyle?

Görünmeyen o mabud, sana ne söylemiÅŸtir?
Ve sana, o mabuddan, bir vahiy mi gelmiÅŸtir?

Halbuki farkın yoktur senin asla bu halktan.
En iyisi, sen vazgeç güttüÄŸün bu dâvâdan.

DoÄŸru söylüyor isen, o takdirde sen bize,
Göster harikulade bir olay, bir mucize.)

Salih aleyhisselam, buyurdu: (Ey insanlar!
Size, kendiliÄŸimden söylemiyorum zinhar.

Mucizeye gelince, O yaratır her şeyi.
Hiçbir ÅŸey yoktur Onun gücünün yetmediÄŸi.)