Mekkeliler ekseri ticaret yaparlardı.
ÇoÄŸu halk, geçimini bu yol ile saÄŸlardı.

O Serverin amcası Ebu Talip de hatta,
Yine ticaret ile uğraşırdı orada.

Resulullah yirmibeş yaşına geldiğinde,
Yoktu Ebu Talib’in fazla malı elinde.

Geçim sıkıntısından kederliydi ve üzgün.
Bu halde o Serverin yanına geldi bir gün.

Dedi ki: (Ey yeÄŸenim, bu fakirlik, bizi de,
Sarstı ve bırakmadı hiçbir ÅŸey elimizde.

Hatice binti Hüveylid, öyle zannederim ki,
Bir ticaret kervanı gönderir Åžam’a belki.

Bu iÅŸe, senin gibi temiz, emin, vefakâr,
Birisini arıyor olmalı bu aralar.

Hatice hatun ile gidip de bir konuÅŸsak.
Seni, başkalarına tercih eder muhakkak.)

O esnada Atike binti Abdülmuttalip,
Evlerine gelerek, dedi: (Ya Eba Talip!

Muhammed’in tezevvüc zamanı geldi artık.
Bu iÅŸin çaresine bakmalı bir aralık.)

Ebu Talip dedi ki: (Ben de bu fikirdeyim.
Gece gündüz zihnimde bunu düÅŸünmekteyim.

Lakin maddi bakımdan, şimdi dardır elimiz.
Bu iÅŸi yapmak için, yok baÅŸka gelirimiz.)

Atike arz etti ki: (Bir çare düÅŸünürüm.
Münasip görür isen, ben gider görüÅŸürüm.

Hatice, Åžam’a giden ticaret kervanına,
Bir kişi arıyormuş, haber salmış her yana.

Ben gidip söyleyeyim bu iÅŸi Hatice’ye.
Böylece kavuÅŸulur birkaç kuruÅŸ akçeye.)

Evet, Hatice hatun, asil, temiz, mükerrem,
Hüsnü cemalde eÅŸsiz bir hanımdı, duldu hem.

Güzel olduÄŸu kadar, çoktu malı, serveti.
Çoktu aynı zamanda ilim, edep, iffeti.

Bu yüzden raÄŸbet eden pek çoktu kendisine.
Lakin o, hiç kimseyi kabul etmezdi yine.

Çünkü rüya görmüÅŸtü o günlerde o bizzat,
Bu yüzden hiç kimseye etmiyordu iltifat.

O gece, rüyasında görünmüÅŸtü ki ona:
(Ay), gökten yere inip, giriverdi koynuna.

Ay’ın o parlak nuru, sonra da koltuÄŸundan,
Çıkıp, bütün âlemi aydınlatmıştı o an.

Hemen akrabasından Varaka bin Nevfel’e,
Gidip rica etti ki: (Tabir et bunu hele.)

Amcasının oğluydu bu Varaka bin Nevfel.
Hıristiyandı fakat, bilgiliydi mükemmel.

Dedi ki: (Ey Hatice, bu, çok büyük müjdedir.
Ahir zaman Nebisi ÅŸimdi içimizdedir.

O Resul, alır seni kendi helallığına.
Ve senin zamanında, ilk vahiy gelir Ona.

O Peygamber, KureyÅŸ’ten, beni HaÅŸim’den olur.
Hak dininin nurları, bu âlemi doldurur.

O Resul’ün dinine, ilk giren sen olursun.
Bu, çok büyük bir nimet, sana müjdeler olsun.)