Hatice validemiz radıyallahü anha,
Yok idi hatunlardan akıllı ondan daha.

Hem de çok güzel idi onun hüsn-ü cemali.
Asil ve temiz olup, üstün idi her hali.

Malı dahi çok olup, zengindi o zamanlar.
Çok idi bu sebepten ona talip olanlar.

Lakin o, hiçbirine etmedi muvafakat.
Duymadı hiçbirine bir ilgi ve iltifat.

Çünkü rüya görmüÅŸtü bu hususta o önce.
Onun tecellisini bekliyordu gün-gece.

Varaka bin Nevfel de müjdelemiÅŸti Onu.
Merakla bekliyordu bunun tahakkukunu.

O Serverin halini yakinen de görünce,
Bu iÅŸin olmasını isterdi bir an önce.

O Serverin hanımı olmakla şereflenmek
Arzusu, günden güne ÅŸiddetleniyordu pek.

Bunu, Nefise hatun sezip girdi araya.
Geldi bu niyet ile Resul-i kibriyaya.

Dedi ki: (Zatınızı evlenmekten men eden,
Bir mani varsa eÄŸer, söyleyin bana lütfen.)

Buyurdu: (Maddi yönden, elimiz dar bu ara.
Yani yok elimizde yeterli mal ve para.)

Nefise hatun ise, dedi ki: (Ya Muhammed!
Mal ve cemal sahibi bir hatun ile ÅŸayet,

Evlenmek isterseniz, ben hazırım hizmete.
Yeter ki siz emredin, bu iÅŸ olur elbette.)

Buyurdu: (O dediÄŸin, acep hangi hatundur?)
Dedi: (Hatice’dir ki, senin de malumundur.)

Buyurdu ki: (Bu iÅŸe, kim vesile olacak?)
Dedi ki: (Ben yaparım, sen bunu etme merak.)

Ayrılıp, buldu hemen hazret-i Hatice’yi.
Gidip kendi evinde verdi ona müjdeyi.

Varaka’yı çağırıp Hatice hatun ise,
Olanları anlatıp, dedi: (Böyle hadise.)

Ayrıca Resulullah efendimize dahi,
Adam salıp, evine çağırdı bizatihi.

Gidip arz ettiler ki huzuru saadette:
(Bize teÅŸrif ediniz falan gün ve saatte.)

Bu davet karşısında, amcası Ebu Talip,
Ve sair akrabası, oldular çok muzdarip.

Zira Resulullahın, davete gitmek için,
Yok idi elbisesi, iç yüzü buydu iÅŸin.

Satın almaya dahi, yok idi paraları.
Çaresizlik içinde düÅŸünürken bunları,

Yetişti Hızır gibi hazret-i Ebu Bekir.
Dedi: (Üzülmenize, acaba sebep nedir?)

O Server, Ebu Bekr’e anlatınca durumu,
Dedi ki: (Sizi üzen hadise bir tek bu mu?

Bu iÅŸ gayet kolaydır, üzülmeyin katiyen.
Yeter ki siz emredin, hallederim bunu ben.)

Bu sözlerden o Server ferahladı bu kere.
Pek çok dua eyledi, hazret-i Ebu Bekr’e.

Dedi ki: (Sen razı ol ya Rab Ebu Bekir’den.
Zira esirgemedi yardımını hiç benden.)