Artık Ä°slam’ın nuru, Mekke’nin haricinde,
Yayılmaya baÅŸladı kabileler içinde.

Ulaştı Beni Gıfar kabilesine dahi,
Duydu bunu o yerde (Ebu Zer-i Gıfari)

Biraderi Üneys’e dedi ki o gün hemen:
(Git, o Resul hakkında bilgi getir Mekke’den.)

Üneys gelip görünce Allah’ın Resulünü,
Hayran ve aşık olup, geri döndü o günü.

Ebu Zer, neticeyi sorunca kardeÅŸine,
Dedi: (Öyle bir zatın rastlamadım eÅŸine.

Emrediyor herkese, hep hayır ve iyilik.
Böyle yüce bir zatı gördüm ben ömrümde ilk.)

Ebu Zer-i Gıfari, bu haber üzerine,
Biraz azık alarak, geldi Mekke şehrine.

Tek maksadı, görmekti Allah’ın Habibini.
Korkudan, hiç kimseye anlatmadı halini.

Zira Müslümanlara, kâfirler o zamanlar,
Yaparlardı çok feci, dayanılmaz cefalar.

Resulü görmek için, bekledi uzun müddet.
Lakin nasib olmadı, akşam oldu nihayet.

Hazret-i Ali görüp, davet etti evine.
Yatıp, sabah olunca, Kâbe’ye geldi yine.

Artık üçüncü gece, sordu ki Ebu Zer’e:
(Nereden, ne maksatla teÅŸrif ettin bu yere?)

Dedi ki: (Söyleyeyim, hiç kimseye demezsen.)
Dedi: (Korkma, halini kimseye söylemem ben.)

Dedi: (Duydum, bu yerde var imiÅŸ bir Peygamber.
Geldim ki, kendisinden edineyim bir haber.)

Hazret-i Ali ona, dedi: (Bu, büyük nimet.
Ben Ona gidiyorum, sen de beni takib et.

Benim girdiÄŸim eve, peÅŸimden sen de gel gir.
Ve lakin sokaklarda, müÅŸrikler görebilir.

Böyle bir tehlikeyi sezer isem ben ÅŸayet,
Yere eğilir gibi yaparım bir işaret.

O zaman beni geçip, yürü eve girmeden.
Böylece kurtulursun, öyle bir tehlikeden.)

O da onu takiben, yürüyüp girdi eve.
Ve kavuÅŸtu böylece Sevgili Peygambere.

(Esselamü aleyküm!) diyerek verdi selam.
Aldı bu selamını Resul aleyhisselam.

Sonra, (Sen kimsin?) diye, sual ettiler hemen.
Dedi: (Ben bir kimseyim, Gıfar kabilesinden.)

(Ne zamandır burdasın?) diye sual edince,
Dedi: (Buralardayım, üç gündüz ve üç gece.)

Allah’ın Sevgilisi, sonra da ÅŸöyle sordu:
(Peki, seni üç gündür kim yedirip doyurdu?)

Dedi: (Yemek yemedim, zemzem içtim sadece.
Bir açlık ve susuzluk hissetmedim zerrece.)

Peygamber efendimiz, buyurdular ki: (Zemzem,
Mübarek bir sudur ki, doyurur açları hem.)

Anlattı Ebu Zer’e sonra Ä°slamiyet’i.
Ä°man etti o hemen, okuyup ÅŸehadeti.