Eğdi yere başını Resulden utancından.
Yere düÅŸtü kılıcı, hatta omuz başından.

Sonra kolundan tutup, o ÅŸerefli Peygamber,
Hemen buyurdular ki: (Ä°mana gel ya Ömer!)

O da, temiz kalb ile, söyleyip ÅŸehadeti,
Resulün huzurunda imanla ÅŸereflendi.

Ä°man etmesi ile, hem hazret-i Ömer’in,
Kırka çıktı sayısı o anda müminlerin.

Eshab, sevinçlerinden tekbirler getirdiler.
Tekbir sedalarıyla gökleri inlettiler.

Onun imanı ile, yeni güç buldu Eshab.
Zira çok kuvvetli ve güçlüydü Ä°bni Hattab.

(Åžu anda kaç kiÅŸiyiz?) diye sordu Resule.
Buyurdu ki: (Ya Ömer, kırk olduk senin ile.)

Hazret-i Ömer der ki: Ä°man ettiÄŸim zaman,
Gizli gizli ibadet yapardı her Müslüman.

Buna çok üzülerek, sordum ki o Servere:
(Bizler deÄŸil miyiz ki, hak ve doÄŸru üzere?)

Buyurdu ki: (Ya Ömer, elbette, hiç ÅŸüphesiz,
Yemin ediyorum ki, hak üzerindesiniz.)

Dedim ki: (Öyle ise, durmayalım bu evde.
Çıkalım, bildirelim dinimizi her yerde.

Lat ve Uzza denilen putlara, bi-gayri hak,
Ä°badet olunur da aÅŸikâre olarak,

Onsekizbin âlemin Rabbine, Müslümanlar,
Niçin gizli olarak ibadet yapıyorlar?

Madem ki hak mabuda ibadet ediyoruz,
AÅŸikâre yapalım, kimden çekiniyoruz?

Serbestçe ibadete, kâfirlere nazaran,
Biz, elbet daha haklı ve layığız her zaman.

Allahü teâlânın dini bu memlekette,
Küfre üstün ve galip gelecektir elbette.

KureyÅŸ, bize insaflı davranırsa, ne a’la,
TaÅŸkınlık yaparlarsa, çarpışırız onlarla.)

Ona cevap olarak, Peygamber efendimiz,
Buyurdu ki: (Ya Ömer, sayıca çok azız biz.)

Dedi: (Ya Resulallah, seni bize gönderen,
Allahü teâlâya yemin ederim ki ben,

Kimseden çekinmeden, bu dinimizi artık,
MüÅŸriklerin önünde yapalım açık açık.)

O gün Resul-i ekrem, kabul etti bu fikri.
Ve iki saf halinde topladı müminleri.

Hazret-i Ebu Bekri başkan yaptı birine.
Hazret-i Hamza’yı da geçirdi diÄŸerine.

Cümlesinin önüne, geçti hazret-i Ömer.
Kırk bahtiyar sahabi, Kâbe’ye yürüdüler.

Hepsi adımlarını sertçe yere vurarak,
Gittiler, toprakları un gibi tozutarak.

Kılıçlar ellerinde, yürüdüler heybetle.
TaÅŸmıştı gönülleri iman ve muhabbetle.

MüÅŸrikler, beklerdi ki Kâbe’de ÅŸu haberi:
HattaboÄŸlu gitmiÅŸ ve katletmiÅŸ Peygamberi.

Lakin bu manzarayı görünce, birden bire,
DüÅŸtüler çok büyük bir üzüntü ve kedere.