Ebu Talip duydu ki Resulullahtan bizzat:
O adi ahdnameye bir kurt olmuÅŸ musallat.

Allahü teâlânın ismi hariç, bir güve,
Yazıları kemirip, yok etmiş tamamiyle.

Giyinip, aceleyle Kâbe’ye vardı hemen.
En azılı müÅŸrikler, gördü onu ilerden.

Åžöyle hasıl oldu ki onlarda zann-ı galip:
Muhammed’i teslime geliyor Ebu Talip.

Halbuki o yaklaşıp, dedi: (Ey Kureyşliler!
YeÄŸenim, biraz önce verdi ki ÅŸöyle haber:

O yazmış olduğunuz sahife var ya sizin,
Ona, bir aÄŸaç kurdu musallat olmuÅŸ ilkin.

Sonra o yazıları, sırf (Allah) ismi hariç,
Tamamını yemiÅŸ ve bir yazı kalmamış hiç.

Bizim aleyhimizde yazdığınız o adi,
Kağıdı getirin de, görelim onu haydi!

EÄŸer bu doÄŸru ise, ederim ki ben yemin,
Onu koruyacağız, durdukça ruy-u zemin.

Siz dahi bunu görüp, insaf edin de hemen,
Vaz geçin yaptığınız bu feci iÅŸkenceden.)

MüÅŸrikler, Beytullahın duvarında asılı,
O menfur sahifeyi indirdiler hasılı.

Ve açıp gördüler ki, doÄŸruymuÅŸ hakikaten.
(Allah) isminden gayri, yazılar gitmiş hepten.

Ne diyeceklerini ÅŸaşıran o kâfirler,
Muhasara zulmüne, böylece son verdiler.

Lakin vaz geçmediler o düÅŸmanlıklarından.
Daha sert davrandılar eski yaptıklarından.

Ve lakin yapsalar da türlü zulüm, eziyet,
Yine yayılıyordu her yere İslamiyet.

Kâfirler, var gücüyle baltalarken bu iÅŸi,
Daha çok parlıyordu her gün Ä°slam güneÅŸi.

Onların müminlere uygulamış olduÄŸu,
Üç yıllık ablukanın, nihayet son bulduÄŸu,

Günlerdi ki, Necran’dan bir grup hıristiyan,
Resulü görmek için gelmiÅŸlerdi o zaman.

Bunlar, Ä°slamiyet’i yeni iÅŸitmiÅŸlerdi.
Hemen Resulullahı görmeye gelmiÅŸlerdi.

Resul ile, Kâbe’de görüÅŸen bu kimseler,
Ona, Ä°slam hakkında çok sual yönelttiler.

Çok mükemmel cevaplar alıp Resulullahtan,
Allah’ın Resulüne oldular hepsi hayran.

Resulullah, onları Ä°slam’a etti davet.
Hepsi de, seve seve getirdiler ÅŸehadet.

Resulden izin alıp, geriye dönerlerken,
Ebu Cehil, onlara dedi ki gelip hemen:

(Siz ne ahmaksınız ki, Onu bir kez gördünüz.
Hemence tâbi olup, dininizden döndünüz.)

Dediler: (Biz hak dini, yeni bulduk nihayet.
Cenâb-ı Hak size de, nasib etsin hidayet.

Sizin gibi bir iki cahilin sözüyle biz,
Ä°yi bilin ki asla, dinimizden dönmeyiz.)