Resulullah, görünce Cennetin tamamını,
Bir de görmek istedi Cehennem azabını.
Buyurdu ki: Mirac’da, altıncı kat göküne,
Geldik Cebrail ile Cehennemin önüne.
İçeriye girerek, gördüm o azapları.
Ki, lisanla anlatmak mümkün deÄŸil onları.
Orada bir heybetli melek gördüm içerde.
Hiç öyle ulu melek görmemiÅŸtim bir yerde.
DaÄŸlar gibi ateÅŸler çıkıyordu aÄŸzından.
Dumanlar fışkırırdı burnuyla boğazından.
Korku geldi kalbime gördüÄŸümde ben onu.
Sual ettim Cibril’den onun kim olduÄŸunu.
Dedi ki: (Bu, Malik’tir, burasıdır hep yeri.
Ve asla gülmemiÅŸtir halk olunandan beri.)
Ben dedim ki: (Ey Malik, bir ricam vardır senden.
Cehennemin içini göster bana tamamen.)
Dedi: (Ya Resulallah, baÅŸ üstüne bu emrin.
Lakin onu görmeye tahammül edemezsin.)
Sonra kalktı ve açtı Cehennem kapısını.
Ve gösterdi alt alta yedi tabakasını.
Baktım, her tabakada artar azap ve elem.
Birinci tabakaya (Cehennem) denir ki hem.
Azabının şiddeti, hepsinden azdır fakat.
Bu dünya ateÅŸinden ziyadedir kat be kat.
İkinci, (Sair) dir ki, bu dahi çok sıcaktır.
Burada, yahudiler azap olunacaktır.
Üçüncü tabakanın adına (Sakar) derler.
Azap görür burada hıristiyan kimseler.
Dördüncü, (Cahim)dir ki, begayet ÅŸiddetlidir.
GüneÅŸ ve yıldızlara tapanların yeridir.
Sonra, (Hutame)dir ki beÅŸinci tabaka da.
Budist ve mecusiler azap görür burada.
Altıncı tabakası, (Lazy) ki, sıcaktır pek.
Hiç dini olmayanlar burda azap görecek.
(Haviye) denilir ki yedince tabakaya,
En azılı kâfirler girecektir buraya.
Azabının ÅŸiddeti, hepsinden daha çoktur.
Mürted ve münafıklar burda azab olunur.
Malik, (Cehennem) için, en hafiftir deyince,
Bu, kimler için? diye merak ettim bir nice.
Ve Malik’e sordum ki: (Kimleredir bu azap?)
Malik başını eğip, vermedi hemen cevap.
Ben tekrar sordumsa da, sükut etti o yine.
EÄŸilip bir ÅŸey dedi sonra da Cebrail’e.
Cevabında Malik’e dedi ki fakat Cibril:
(Senden cevap bekliyor ey Malik benden deÄŸil.)
Ben dedim ki (Ey Malik, beyan et ki ÅŸimdi sen,
KurtuluÅŸ tedariki mümkün olsun ÅŸimdiden.)
Dedi: (Ya Resulallah, Cehennem'dir ki bu yer,
Buraya, ümmetinden girer yalnız asiler.
Åžimdiden öÄŸüt ver ki günah iÅŸleyenlere,
Yarın kıyamet günü girmesinler bu yere.)
Bunları arz ederken Malik Resulullaha,
Resulullah, hüznünden baÅŸladı aÄŸlamaya.
|