Önde Sa'd bin Muaz ve Sa'd bin Ubade,
Sonra Muhacirin ve Ensar olduÄŸu halde,
Tekbir sedalariyle çıktı İslam ordusu.
Vardı her sahabide şehid olma arzusu.
Yolda, bir birlik ile karşılaştılar birden.
Altıyüz kiÅŸi idi bunlar yahudilerden.
Ganimet davasında olan bu yahudiler,
Resulün ordusuna katılmak istediler.
Peygamber efendimiz, sual etti Eshaba:
(Bu kiÅŸiler, Müslüman olmuÅŸlar mı acaba?)
(Hayır ya Resulallah) diyerek edince arz,
Allah’ın Sevgilisi buyurdu: (Hayır, olmaz.
Geri dönmelerini söyleyiniz onlara.
Küffârın yardımını istemeyiz biz zira.)
O gün akÅŸama kadar, durmadan yol aldılar.
Şeyhayn denilen yerde, durup konakladılar.
Mücahidler buraya gelince yorgun halde,
Geçirmek istediler geceyi bu mahalde
Resulullah orada, teftiÅŸ etti erleri.
Gördü çocuk yaÅŸtaki bir çok sahabileri.
KavuÅŸabilmek için ÅŸehidlik rütbesine,
Onlar da katılmıştı bu ordunun içine.
Bunların arasında, (Rafi bin Hadic) vardı.
Büyük görünmek için, bir çareler arardı.
Ayak parmaklarının ucunda yükselerek,
Küçük olmadığını istiyordu göstermek.
Resulullah fark edip, onu da küçük diye,
Göndermek isteyince oradan Medine'ye,
Biri, (Ya Resulallah, Rafi iyi ok atar.)
Deyince, onu dahi almaya verdi karar.
O, cenge katılmayı istiyordu pek içten.
Resul kabul edince, uçtu artık sevinçten.
O da, büyükler gibi savaÅŸacaktı artık.
Bu ise, onun için en büyük bahtiyarlık.
İslam düÅŸmanlarıyla, o da savaÅŸacaktı.
Neticede ya şehid, ya gazi olacaktı.
Bir çocuk, gördü onun kabul edildiÄŸini.
O da gelip Resule arz etti dileÄŸini.
(Semure bin Cündeb)ti bu çocuÄŸun da adı
Bu cenge katılmaktı onun da tek muradı.
O da, bu maksat ile yanardı için için.
DüÅŸünüp, çaresini ÅŸöyle buldu bu iÅŸin.
Dedi: (Ya Resulallah, ben büyüÄŸüm Rafi'den.
Zira yenebilirim güreÅŸte onu hemen.
İstersen, ikimizi güreÅŸtiriniz derhal.
EÄŸer onu yenersem, beni de orduya al.
Ben de gelip, düÅŸmanla çarpışayım diyorum.
Zira ÅŸehid olmayı, çok arzu ediyorum.)
Peygamber efendimiz, tebessüm buyurdular.
Onları güreÅŸtirip, kendi hakem oldular.
Neticede Semure galip geldiÄŸi için,
Peygamber efendimiz, ona da verdi izin.
Korumaları için Medine'dekileri,
DiÄŸer çocukları da, gönderdi sonra geri.
|