BaÅŸlamak üzereyken Uhud muharebesi,
Kaldırdı bir kılıcı, Allah’ın Sevgilisi.

O kılıç üzerinde, var idi ÅŸu yazılar:
(Korkaklıkta ar vardır, yiğitlikte itibar.)

İşte Resul-i ekrem, bu kılıcı alarak,
Mübarek eli ile havaya kaldırarak,

Åžöyle buyurdular ki Eshabına hitaben:
(Ey Eshabım, acaba kim alır bunu benden?)

Onu almak üzere, uzanınca çok Eshap,
Resulullah bu sefer, eyledi ÅŸöyle hitap:

(Bu kılıcın hakkını vermek üzere, ÅŸu an,
Bu şartla, bu kılıcı kim alır aranızdan?)

Eshab, Resulullahın bu sözünü duydular.
Ellerini indirip, hepsi geri durdular.

Zübeyr bin Avvam ise, arz etti ki: (Bendeniz,
O kılıcı alırım müsaade ederseniz.)

Hazret-i Ebu Bekir ve başkaları yine,
Ä°stediler ve lakin vermedi hiçbirine.

Sonra Ebu Dücane gelip sual etti ki:
(Peki ya Resulallah, bunun hakkı nedir ki?)

Buyurdu: (Onun hakkı, kırılıncaya kadar,
Durmadan kâfirlere vurmaktır aynı karar.

Åžehid olana kadar, onunla çarpışmaktır.
Ve asla kâfirlerin önünden kaçmamaktır.)

Sonra Ebu Dücane dedi: (Ya Resulallah!
Ben, bu hakkı yerine getiririm inşallah.

Bu kılıcı, bu şartla alıyorum) diyerek,
Alıp girdi meydana, beyitler söyleyerek.

Çalımlı ve gururlu bir tarzda yürüyordu.
Üstünde bir gömlekten baÅŸkaca birÅŸey yoktu.

Onun bu salınarak yürüyüÅŸü, aslında,
Pek hoş karşılanmadı Sahabe arasında.

Resulullah o zaman, Eshabına dönerek,
Buyurdu: (DoÄŸru deÄŸil bu çalımla yürümek.

Gururlu yürümesi, elbette bir müminin,
Gelmesine sebeptir gadab-ı ilahinin.

Ancak düÅŸmana karşı harp edildiÄŸi saat,
Çalımlı yürümeye, vardır izin ve ruhsat.)

O an Halid bin Velid, emrindeki kuvvetle,
Hücuma geçti birden, sürat ve hararetle.

Yerinde duramayan Eshab-ı kirama da,
Verdi hücum emrini Resulullah o anda.

Tekbir sedalarıyla doldu birden o meydan.
Herkes, göÄŸüs göÄŸüse çarpışıyordu o an.

Önde hazret-i Hamza çarpışırken o ara,
O gün, iki kılıçla saldırırdı küffâra.

Halid ibni Velid’in süvari kuvvetleri,
Ok atışları ile püskürtüldü hep geri.

Halid bunu görünce, bir kavis çizerekten,
DaÄŸdaki dar geçide, dolaşıp geldi hemen.

Hazret-i Abdullah’la, elli kadar sahabi,
Derhal karşı koydular onlara arslan gibi.

Pek şiddetli olarak, ok atışları ile,
Onun kuvvetlerini püskürttüler geriye.