Kâfirler, müminleri ablukaya aldılar.
Sonra da o çemberi gitgide daralttılar.

Kâfirlerin gayesi, o gün yine bir tekti.
O da, bir fırsat bulup Resulü öldürmekti.

Lakin bu, zordu gayet, zira Eshab-ı kiram,
Resulün etrafında, halka olmuÅŸlardı tam.

Ona gelen her türlü hücumlara, her saat,
Siper oluyorlardı bedenleriyle bizzat.

Buna raÄŸmen müÅŸrikler, fırsat bulup bir ara,
Yaklaşmışlar idi ki Resul-i kibriyaya,

Peygamber efendimiz, görür görmez bu hali,
Buyurdu ki: (Åžunlara hücum eyle ya Ali!)

O, kılıca sarılıp, derhal hücum ederek,
DüÅŸmanın üzerine saldırdı kükreyerek.

Amr ibni Abdullah’ı öldürdü vurup hemen.
DiÄŸerlerini ise, kaçırttı hep o yerden.

Bir aralık kılıcı, ikiye bölününce,
O Server, zülfikârı verdi ona hemence.

Yine hücum olmuÅŸtu, o ara müÅŸriklerden.
Buyurdu ki: (Ya Ali, bunları def et benden.)

Yine hazret-i Ali, çekerek Zülfikârı,
Dağıttı bir hamlede, hücum eden küffârı.

Bunu görüp Cebrail geldi Resul katına.
Aliyyül Mürteza’yı eyledi meth-ü sena

Peygamber efendimiz, buyurdu ki cevaben:
(Ey Cibril, elbette ki ben ondanım, o benden.)

Cibril aleyhisselam, bu sözün üzerine,
(Ben de ikinizdenim) diye arz etti yine.

O sırada, bir nida duyuldu ki aÅŸikâr:
(YiÄŸitlerden Ali ve kılıçlardan Zülfikâr.)

MüÅŸrikler anladı ki, Eshabı katletmeden,
O Serveri öldürmek, mümkün deÄŸil katiyen.

Onlar, bu hakikati öÄŸrenerek iyice,
Uzaktan ok atmaya başladılar hemence.

MüÅŸriklerin hedefi, Resulullahtı bizzat.
Lakin Eshab-ı kiram, vermiyordu hiç fırsat.

Resulün etrafında, etten bir duvar gibi,
Kale oluÅŸturdular otuz kadar sahabi.

Ona gelen oklara, o mümtaz sahabiler,
Kendi bedenlerini ettiler kalkan, siper.

Bir çoÄŸu, Ona gelen oklara karşı durup,
O Resulün önünde, ÅŸehid oldu vurulup.

Eshaba buyurdu ki Peygamber efendimiz:
(Siz dahi ok atarak mukabele ediniz.)

Mücahidler, bu emri alır almaz Resulden,
DüÅŸmana ok atmaya baÅŸladı hepsi birden.

Çok keskin niÅŸancıydı Sa'd bin Ebi Vakkas.
Ok atma hususunda kazanmıştı ihtisas.

Oturup, sadağından her bir oku çekiÅŸte,
Diyordu ki: (Ya Rabbi, bu, senin okun iÅŸte.

Senin düÅŸmanlarına atıyorum bunları.
Sen isabet ettirip, helak et ÅŸu küffârı.)

Bunu duyup dedi ki Peygamberimiz dahi:
(Sa'dın bu duasını kabul et ya ilahi!)