Peygamber efendimiz, kılıç darbeleriyle,
Ve giydiği zırhların ağırlık tesiriyle,

DüÅŸmanların kazdığı çukura düÅŸmüÅŸlerdi.
Kâfirler, o Serveri öldü zannetmiÅŸlerdi.

Zira Resul-i ekrem, onları aldatarak,
Kalmış idi orada, hareketsiz olarak.

Onu, öldü zannetti müÅŸrikler böylelikle,
Ayrılıp gitmişlerdi, oradan hep birlikte.

Eshabdan Ka'b bin Malik bağırdı o arada:
(Müjde ey Müslümanlar, Resulullah burada!)

Kahraman mücahidler, bu sesi iÅŸitince,
Yeniden hayat bulup, gark oldular sevince.

Hazret-i Ali ile Talha bin Ubeydullah,
Oraya koştular ki, yaşıyor Resulullah.

Büyük sevinç içinde, ikisi iki yandan,
Tutup, Resulullahı çıkardılar oradan.

Sahabe-i kiramdan Malik bin Sinan dahi,
Ä°çti Resulullahın yüzünden sızan kanı.

O Server buyurdu ki: (Kanım, kimin kanına,
Karışırsa, Cehennem ateşi değmez ona.)

Peygamber-i ziÅŸânın ölmediÄŸini gören,
MüÅŸrikler, Ona doÄŸru hücuma geçti hemen.

Lakin mücahidler de, Ona doÄŸru koÅŸtular.
Etrafında, geçilmez kale oluÅŸturdular.

Birer aslan kesilip, herbiri ayrı ayrı,
Oradan, gerilere püskürttüler küffârı.

Sonunda, o Servere yaklaÅŸarak, bir zarar,
Yapamayacağını anlayınca düÅŸmanlar,

Bir zarar vermek için Allah’ın Resulüne
Çıkmaya baÅŸladılar Uhud dağı üstüne.

O Serverin yanında, vardı Sa'd hazretleri.
Ona buyurdular ki: (Onları çevir geri!)

Lakin onun, tek oku mevcut idi o zaman.
Onu, sadaktan alıp düÅŸmana attı o an.

Resulün emri ile, onu atmış idi ki,
Ok isabet ederek, devirdi bir müÅŸriki.

Elini, sadağına götürdü tekrar yine.
Yok iken, bir ok daha geliverdi eline.

O oka, dikkatlice baktı Sa'd hazretleri.
Gördü ki, fırlattığı o tek ok gelmiÅŸ geri.

Fırlattı onu dahi müÅŸrikler üzerine.
MüÅŸriklerden birisi, düÅŸerek öldü yine.

Elini, sadağına götürdü sonra hemen.
Bir ok daha aldı ki, aynı oktu gerçekten.

Onu dahi atarak, öldürdü bir kâfiri.
Aynı ok, sadağına anında geldi geri.

Sa'd bin Ebi Vakkas, o bir tek okla, o gün,
Öldürdü çok kâfiri duasıyla Resulün.

MüÅŸriklerin, peÅŸpeÅŸe adamları ölünce,
Artık daÄŸa çıkmaktan vazgeçtiler böylece.

Velhasıl o bir tek ok, bir mucize eseri,
Bir müÅŸrik ordusunu çevirdi yoldan geri.

Hatta yarıya kadar çıkmışken o müÅŸrikler,
Derhal aÅŸağı inip, geriye çekildiler.