Resulullah, defnedip Uhud ÅŸehidlerini,
Teselli eylediler, Sahabe-i güzini.

Buyurdu: (Hak teâlâ, ruhunu ÅŸühedanın,
Kursaklarına koydu, yeşil renkli kuşların.

Cennet ırmaklarına gelirler, su içerler.
Yemişlerinden yiyip, etrafı seyrederler.

Cennet nimetlerinin lezzetini görünce,
Onların hatırına ÅŸöyle gelir ilk önce:

KeÅŸke kardeÅŸlerimiz, bizlere bahÅŸolunan,
Åžu güzel nimetleri bilselerdi de ÅŸu an,

DüÅŸman ile cihaddan, hiç çekinmeselerdi.
Seve seve savaşıp, can feda etselerdi.)

Rabbimiz buyurur ki o ÅŸehid olanlara:
(Sizin bu halinizi, bildiririm onlara.)

Bir âyet-i kerime gönderip sonra hemen,
Aynen ÅŸöyle buyurdu bu âyette mealen:

(Hak teâlâ yolunda ÅŸehid olanları, siz,
DiÄŸer insanlar gibi, ölü zannetmeyiniz.

Hak teâlâ katında, diridir elbet onlar.
Cennet nimetleriyle her an rızıklanırlar.

Ve derler ki dünyada kalan mücahidlere:
Korku ve hüzün yoktur, burada ÅŸehidlere.)

Rabbimiz, şehidlere buyurur: (Ey kullarım!
Canınız ne isterse, söyleyin, tattırayım.)

Åžehidler de cevaben derler ki: (Ey Rabbimiz!
Bunlardan daha üstün bir nimet bilmeyiz biz.

Ä°stediÄŸimiz ÅŸeyi, yiyoruz fazla fazla.
Ve lezzetleniyoruz her türlü tad ve hazla.

Biz ancak, tek bir şeyi isteriz ki zatından,
Dünyaya döndür bizi, ahiret hayatından.

Yine, düÅŸmanlarınla cenk edip savaÅŸalım.
Din uğrunda can verip, tekrar şehid olalım.)

Peygamber efendimiz, bunları anlattılar.
Eshabının kalbini, böyle ferahlattılar.

Yapılacak başka şey kalmamıştı ki artık,
Dönmek için, yapıldı gerekli her hazırlık.

Allahü teâlânın dinini yaymak için,
GelmiÅŸlerdi Uhud’a Ensar ve Muhacirin.

Öyle kahramanlıklar gösterdi ki her biri,
Bunların, olmamıştır tarihte bir benzeri.

Arslan gibi dövüÅŸüp Resulullah önünde,
Küffâra bir ders daha vermiÅŸlerdi o günde.

Peygamber efendimiz, Eshabiyle nihayet,
Uhud’dan, Medine'ye eylediler hareket.

Biraz sonra gelince, tam Harre mevkiine,
Getirdi Resulullah, Eshabı saf haline.

Ellerini açarak, dedi ki: (Ya ilahi!
Bütün hamd ve senalar, sanadır bizatihi.

Kalbimizi, imanla süsle ve onu sevdir.
Küfür ve azgınlıktan, bizleri nefret ettir.

Bizi yaÅŸat ve öldür, hep Müslüman olarak.
Salihler zümresine, bizleri eyle ilhak.)

Resulün duasına, bilcümle sahabiler,
Hepsi, can-ü gönülden (Âmin! Âmin!) dediler.