Kalktı Büdeyl huzurdan, vardı KureyÅŸlilere.
Resulün teklifini söyledi müÅŸriklere.

Dedi: (Ey KureyÅŸliler, Muhammed ÅŸöyle der ki:
Biz buraya, harp için gelmedik elbette ki.

İnanın ki, geldik sırf umre yapalım diye.
Kâbe’yi tavaf edip, döneceÄŸiz geriye.

Ama istiyorlarsa illa da cenk etmeyi,
Onlardan daha fazla, biz isteriz bu cengi.

Ayrılıncaya kadar başım ÅŸu vücudumdan,
Bilsinler ki, onlarla savaşırım durmadan.)

KureyÅŸliler, Budeyl’e inanmadılar fakat,
Yalan söylediÄŸine getirdiler kanaat.

Ve lakin içlerinde, Urve nam vardı biri.
Söz alıp, ikaz etti hemen o kâfirleri.

Dedi: (Ey KureyÅŸliler, dinleyin beni biraz.
Büdeyl doÄŸru söylüyor, reddetmek doÄŸru olmaz.

Zira mecbur deÄŸiller onlar yalan demeye.
İnanın ki, elbette gelmişlerdir umreye.

Kâbe’yi tavaf edip, döneceÄŸiz demiÅŸler.
Ben de inanıyorum buna ey Kureyşliler!

Ben derim ki, onların bu teklifi, vallahi,
Begayet muvafıktır, kabul edin siz dahi.

Ama istiyorsanız, ben de gidip göreyim.
Maksatları nicedir, yerinde öÄŸreneyim.)

Dediler: (Ä°yi olur, var öÄŸren ki, ne söyler?
Görüp iÅŸittiÄŸini, gelip bize haber ver.)

Ayrılıp geldi Urve, Resulün meclisine.
KureyÅŸ’in niyetini, söyledi kendisine.

Dedi: (Onlar, Kâbe’ye sizi sokmamak için,
Kesin kararlı olup, ettiler hatta yemin.)

O Server, develeri gösterip kendisine,
Buyurdu ki: (Şunların kurban edilmesine,

Ve Kâbe-i ÅŸerifin ziyaretine dahi,
Sen söyle Allah için, olunur mu hiç mani?)

Urve, hak verir iken Allah’ın Habibine,
Bakardı bir yandan da, Eshabının haline.

Gördü Resulullaha olan hürmetlerini.
Etrafında pervane gibi döndüklerini.

Halbuki daha önce, gezmiÅŸti çok memleket.
GörmemiÅŸti bir yerde böyle sevgi ve hürmet.

Hepsi de, karşısında mum gibi duruyordu.
Emrini yapmak için, iÅŸaret bekliyordu.

Hayret içerisinde kalmış idi bir hayli.
Gelip, KureyÅŸlilere haber verdi bu hali.

Dedi: (Ey Kureyşliler, dolaştım nice yerler.
Ve gördüm nice melik necaÅŸi ve kayserler.

Ama Müslümanların, Ona gösterdikleri,
İtaatın, onlarda yok hatta binde biri.

Onun terini bile topraÄŸa düÅŸürmezler.
Seslerini, sesinden daha çok yükseltmezler.

Onlara, bir çocuÄŸu kumandan etse ÅŸayet,
Cümlesi tâbi olup, etmezler muhalefet.

Size ÅŸöyle derim ki, sulh ediniz onlarla.
Umre için gelmiÅŸler, kurbanlık hayvanlarla.)