Resulullah, yerine Siba hazretlerini,
Bırakıp, ordusuna verdi (Yürü!) emrini.

Tekbirler getirerek, hareket etti ordu.
Kalanlar, dualarla gelmiÅŸ uÄŸurluyordu.

Resulün sancağını, ordunun en önünde,
Allah arslanı Ali taşıyordu elinde.

Hazret-i Ömer idi, saÄŸ cenah kumandanı.
NeÅŸeli geçiyordu yolculuÄŸun her anı.

Hep birden aÅŸk ve ÅŸevkle, getirerek tekbirler,
Bayrama gider gibi giderdi sahabiler.

Resulullah, Hayber’e yaklaşıldığı anda,
Ordusunu durdurup, bulundu ÅŸu duada:

(Ya Rabbi, bu beldenin ve halkının dahi biz,
Yalnız iyiliğini senden niyaz ederiz.

Ve yine bu beldenin ve bu halkının dahi,
Şerrinden, yine sana sığınırız ilahi!)

(Âmin! Âmin!) sesleri göklere çıktı o gün.
Sonra buyurdular ki: (Besmeleyle yürüyün!)

AkÅŸam vakti, Hayber’in bir kalesi önünde,
Durarak, bir karargah kurdular aynı günde.

Âdeti gereÄŸince Sevgili Peygamberin,
Hiç baskın yapılmazdı, düÅŸmana geceleyin.

Hatta Ä°slamiyet’e ederdi önce davet.
Kabul etmezler ise, savaşırdı nihayet.

Bu sebeple, sabahı bekleyerek o Server,
DüÅŸmana, ÅŸu ÅŸekilde bir haber gönderdiler:

(Ya Müslüman olunuz, yahut cizye veriniz!
Aksi halde mecburen sizinle cenk ederiz.)

Yahudilerin başı, Sellam bin Mişkan idi.
Cümle yahudileri toplayıp ÅŸöyle dedi:

(Biz gidelim demiÅŸtim onların üzerine.
Kabul etmemiÅŸtiniz teklifimi siz yine.

Bari ÅŸimdi savaÅŸtan kaçmayınız!) diyerek,
Cümle yahudileri savaÅŸa eyledi sevk.

Çocuk ve kadınları, bir kaleye koydular.
Bütün erzakları da, birine doldurdular.

Ve İslam ordusunun tekliflerine karşı,
Kaleden ok atarak, başlattılar savaşı.

Mücahidler, oklara kalkanları tutarak,
Mukabele ettiler onlar da ok atarak.

Bir yanda Resulullah ve şanlı Sahabesi,
Ä°slam’ı yaymak için gelmiÅŸ idi cümlesi.

DiÄŸer yanda, Ä°slam’ın düÅŸmanı yahudiler,
Ä°slam’ı yıkmak için gayret içindeydiler.

Müminlerin sayısı binaltıyüzdü, fakat,
Yahudiler, sayıca ziyadeydi kat be kat.

Zira onbin kişiden fazlaydı yahudiler.
Lakin aldırmıyordu buna hiç sahabiler.

O gün akÅŸama kadar, ok atışı yapıldı.
Eshabdan elli kişi oklardan yara aldı.

Bu minval savaşıldı, beÅŸinci güne kadar.
Lakin hep yahudiler müdafaada kaldılar.

Hazret-i Ebu Bekir, sonra hazret-i Ömer,
Ä°lk iki gün, orduya kumanda eylediler.

Åžiddetli çarpışmalar olduysa da iki gün,
Lakin kalenin fethi, olmadı yine mümkün.