Hicretin onbirinci senesinde, bir daha,
Cibril aleyhisselam, geldi Resulullaha.
Kur’anı, baÅŸtan sona etti ona kıraat.
Bir deÄŸil, iki defa okudu o gün fakat.
Önceki senelerde gediÄŸinde Cebrail,
Bir defa okuyordu halbuki, iki deÄŸil.
Cibril-i emin ile Resule cenâb-ı Hak,
O gün Nasr suresini gönderdi son olarak.
Rabbimiz bu âyette buyurdu ki mealen:
(Sana zafer ve yardım geldiğinden Rabbinden,
Görürsün ki insanlar, Allahü teâlânın,
Dini olan Ä°slam’a girerler akın akın.
O zaman sen Rabbine hamd eyle ve tövbe et.
Çünkü her istiÄŸfarı kabul eder O elbet.)
Peygamber efendimiz, hazret-i Cebrail’den,
Bu ayeti dinleyip buyurdular ki hemen:
(Ya Cebrail, ÅŸu anda öyle ki benim zannım,
YaklaÅŸtı bu dünyaya veda etme zamanım.)
Cibril aleyhisselam cevaben bu sözüne,
Bir âyet-i kerime okudu kendisine.
Rabbimiz bu ayette ÅŸöyle buyurmaktadır:
(Ahiret, senin için dünyadan hayırlıdır.)
Peygamber efendimiz, Medine’de bulunan,
Sahabeyi, mescide davet etti o zaman.
Bir hutbe okudu ki, onu dinleyenlerin,
AÄŸlayıp, gözlerinden yaÅŸ aktı herbirinin.
Buyurdu: (Ey insanlar, sizin Peygamberiniz,
Olarak beni nasıl buldunuz, söyleyiniz.)
Cümle Eshab-ı kiram, dedi: (Cenab-ı Allah,
Bol bol hayırlar versin sana ya Resulallah!
Çünkü sen, bizim için ÅŸefkatli baba idin.
Ve yine yol gösteren bir aÄŸabey gibiydin.
Allahü teâlânın sana lütfeylediÄŸi,
PeygamberliÄŸin ile, bu ÅŸerefli tebliÄŸi,
Hakkı ile yerine getirdin hiç ÅŸüphesiz.
Ve bize, bu tebliği tam yaptın, biz şahidiz.
Güzel nasihatınla, bizi Allah yoluna,
Ä°slam’a davet ettin, ÅŸahidiz bizler buna.
Allahü teâlâ da, bu yaptığına senin,
En iyi karşılıklar sana ihsan eylesin.)
Sonra da hitab edip sevgili Eshabına,
Buyurdu: (Ey müminler, ÅŸimdi Allah aÅŸkına,
Kimin bende bir hakkı var ise, gelip alsın.
Bu dünyada alsın ki, ahirete kalmasın.)
Resulullah, ikinci ve üçüncü defalar,
Bu daveti, üç defa yine tekrarladılar.
O sırada birisi, ayağa kalktı hemen.
Hazret-i UkaÅŸe’ydi, bu kiÅŸi Sahabeden.
Çok yaÅŸlı, pir-i fani idi ki hem de bu zat,
Peygamber-i ziÅŸânın yanına vardı bizzat.
|
