Yirmisekiz Safer’de o Server-i enbiya,
Yakalandı aniden şiddetli bir sıtmaya.

AteÅŸi, gün geçtikçe daha yükseliyordu.
Hastalığın şiddeti, ziyadeleşiyordu.

Lakin ağrılarının azaldığı bir gece,
Yatağından kalkarak, giyindiler hemence.

Onu öyle görünce AiÅŸe validemiz,
Dedi: (Ya Resulallah nereye gidersiniz?)

Buyurdu: (Ya Aişe, emir aldım Rabbimden.
Baki kabristanına gideceğim şimdi ben.

Gidip, o kabristanda yatanlara, bu gece,
Ä°stiÄŸfar edeceÄŸim bu emir gereÄŸince.)

Ebu Rafi’i dahi alaraktan yanına,
Çıkıp gitti hemence Baki kabristanına.

Orada, uzun uzun duada bulundular.
Onların affı için Allah’a yalvardılar.

Sonra buyurdular ki: (Rabbim, beni ÅŸu anda,
Seçmekte serbest kıldı iki ÅŸey arasında.

Bütün nimetleriyle dünya ile ahiret,
Arz edilip, dendi ki, birisini tercih et.

Allahü teâlâya vasıl olmak için ben,
Ahiret nimetini seçtim bu ikisinden.)

Sonra mescide gelip, buyurdu: (Ey Eshabım!
Sizi, Kevser havuzu başında karşılarım.

En önce ben varırım Allah’ın izni ile.
Buluşma mahallimiz orasıdır sizinle.

Siz, Ä°slam’dan ayrılır ve müÅŸrik olursunuz,
Diye hiç korkmuyorum, buna emin olunuz.

Ve lakin bir hususta korkuyorum ki yine,
Yarın kapılırsınız dünya nimetlerine.

Bu yüzden kıskanarak birbirlerinizi siz,
Ve hatta bu sebepten öldürebilirsiniz.)

Sonra ağırlaşınca hastalığı Resulün,
Saadethanesine teÅŸrif eyledi o gün.

Harareti, git gide ziyadeleÅŸiyordu.
Yatakta hep bu yüzden yer deÄŸiÅŸtiriyordu.

Ebu Said-i Hudri anlatır ki: Bir kere,
Ziyaret maksadıyla gitmiştim o Servere.

Sıtmanın sıcaklığı, üstündeki örtüden,
Dışarı çıkıyordu, hissettik bunu hemen.

O Server bize bakıp, buyurdu: (Ey insanlar!
Peygamberlere gelir en ÅŸiddetli belalar.

Ve lakin Peygamberler, gelince bela ve dert,
Bir nimet gelmiÅŸ gibi sevinirler begayet.

Hatta sizin nimete sevinmenizden fazla,
Sevinir o büyükler daha büyük bir hazla.)

Ümmü BiÅŸr bin Bera da anlatıyor ki yine:
(Bir gün, Resulullahın gittim ziyaretine.

Baktım, ateÅŸ içinde yatakta yatıyordu.
Hararetten, vücudu kor gibi yanıyordu.)