Ä°mam-ı Rabbani ki, çok büyük evliyadır.
O, bir nasihatinde ÅŸöyle buyurmaktadır:

Her iÅŸ ve her amelde, Mevlamız cümlemizi,
Dünya ve ahiretin iyisi, efendisi,

Olan Resulullaha, tam olarak ve kesin,
Uymak saadetiyle her an ÅŸereflendirsin.

Çünkü cenâb-ı Allah, Ona tâbi olmayı,
Çok sever her iÅŸinde aynen Ona uymayı.

Ona tâbi olmanın ufak bir zerresi hem,
Üstündür ahiret ve dünya lezzetlerinden.

Mesela o Resule tâbi olan bir kimse,
EÄŸer gün ortasında bir miktar uyur ise,

Hiç Ona uymaksızın, geceleri çok taat,
Ve ibadet yapmaktan üstündür hem de kat kat.

Çünkü kaylule etmek, yani bir parça her gün,
ÖÄŸleden önce yatmak, âdetiydi Resulün.

Yine Resulullaha uymayı düÅŸünerek,
Bayram günü, hiç oruç tutmayıp, yiyip içmek,

Hiç Ona uymaksızın, senelerce tutulan,
Oruçlardan, kat be kat üstündür yine bundan.

Ve mesela fakire, yine Ona uyarak,
Az birÅŸey verilirse, eÄŸer zekat olarak,

Dağlar kadar altını, kendi arzusu ile,
Tasadduk eylemekten üstündür yine böyle.

Bir gün hazret-i Ömer, bir sabah namazını,
Cemaatle kıldırıp, gözetti eshabını.

Lakin göremeyince birini o saatte,
Buyurdu: (Filan kimse yok mudur cemaatte?)

Dediler: (Geceleri, o ibadet eder hep.
Åžu anda uyuyordur belki de bundan sebep.)

Buyurdu ki: (Keşke o, gece hep uyusaydı.
Ve sabah namazını cemaatle kılsaydı.)

Çünkü Ä°slamiyet’e uymayan bir iÅŸ için,
Verilmez sevap ecir, içyüzü budur iÅŸin.

EÄŸer böyle iÅŸlere ücret hasıl olursa,
Bir iki menfaattir dünyadan olsa olsa.

Halbuki bu dünyanın tamamının kıymeti,
Nedir ki, bir kaçının olsun ehemmiyeti.

Yapacağı her iÅŸi, Ä°slam’a uyduranlar,
Yani her harekette o Resule uyanlar,

Çok latif cevahir ve kıymetli elmaslarla,
MeÅŸgul mücevherciler gibidirler mesela.

Bunlar, çok çalışmayıp, yorulmadığı halde,
Kazançları, herkesten olur daha ziyade.

Buna sebep ÅŸudur ki, bir iÅŸ, Ä°slamiyet’e,
Uygunsa, sahip olur indallah bir kıymete.

Rabbimiz beğenmezse, hakir ve kıymetsizdir.
BeÄŸenilmeyen ÅŸeye, verilir mi hiç ecir?