Peygamber efendimiz, Allah'ın Habibidir.
Her şeyin en iyisi, sevgiliye verilir.

Onun için, ne varsa iyi huy, güzel ahlak,
Sevgili Habibinde topladı cenâb-ı Hak.

Önce O kalkacaktır kabirden kıyamette.
İlk, Onun şefaati kabul olur elbette.

Cennetin kapısını, önce O çalacaktır.
Ve kapı, kendisine hemen açılacaktır.

(Liva-i hamd) denilen sancak da yine o gün,
Elinde olacaktır mahşerde o Resulün.

Adem aleyhisselam ve bütün ehl-i islam,
O sancağın altında olacaktır o zaman.

Kendisi buyurdu ki: (Önce ve sonra gelen,
Bilcümle insanların seyyidiyim elbet ben.

Allahü teâlânın bir tek sevgilisiyim.
Bütün Peygamberlerin sonu ve reisiyim.

Bilcümle insanları yarattı Hak teâlâ.
Beni, en iyisinden getirdi bu dünyaya.

Kavimlere ayırdı insanları sonradan.
Beni, en iyisinde bulundurdu her zaman.

Ayırdı insanları sonra kabilelere.
Beni, en iyisinde bulundurdu her kere.

Sonra o kabileyi, evlere ayırarak.
Beni, en iyi evden eyledi dünyada halk.

Ben, insanlar içinde, en üstün bir kişiyim.
Kıyamette, herkese şefaat ediciyim.

O gün ben konuşurum, herkes sustuğu zaman.
Ve ben müjde veririm, ümitler bittiği an.

O gün her türlü yardım, her iyilik bendedir.
Liva-i hamd denilen sancak da elimdedir.

Ben, insanlar içinde en hayırlı kişiyim.
Herkesin en iyisi, hem de en cömerdiyim.

O gün binlerce melek, hep benim emrimdedir.
Ve o gün, her kapının anahtarı bendedir.

O gün, Peygamberlerin imamı benim bizzat.
Ve o gün, her birine, ben ederim şefaat.

Lakin bütün bunları söylerken şimdi size,
Asla söylemiyorum, övünmek gayesiyle.

Ben size, hakikati söylüyorum yalnızca.
Doğrusunu bildirmek, vazifemdir ayrıca.

Eğer bütün bunları etmezsem size beyan,
Vazifemi yapmamış olurum ben o zaman.)

Bilcümle insanlığın Seyyidi, Efendisi,
Allahü teâlânın Habibi, Sevgilisi,

Olan bir Peygambere inanan, iman eden,
Ve Onu çok severek, Onun yolunda giden,

Kimseler de, herkesin en iyileri olur.
Dünya ve ahirette bulur rahat ve huzur.