O Server, hem maziye, hem istikbale ait,
Haberler veriyordu Eshaba bazı vakit.

Muaz ibni Cebel’i, mesela Fahr-i cihan,
Yemene göndermiÅŸti vali diye bir zaman.

Ve ona buyurdu ki: (Git Allah'ın izniyle.
Ä°nÅŸallah ahirette buluÅŸuruz seninle.)

Hakikaten hazret-i Muaz ile o Server,
Bu dünyada, bir daha hiç görüÅŸemediler.

Yine sahabilerden, Kays ibni Semmas’a da,
Buyurdu ki: (Sen ÅŸehid olursun bir savaÅŸta.)

O günden itibaren yıllar geçti aradan.
Hazret-i Ebu Bekir halifeyken bir zaman,

Yemame savaşına katılıp bu sahabi,
Åžehid oldu Resulün buyurdukları gibi.

Yine Peygamberimiz, etseydi her ne dua,
O, kabul oluyordu Hak teâlâ katında.

Ümmü Hiram adında vardı ki bir hanım zat,
Süt teyzesi olurdu Resulün hem de bizzat.

Medine'de bir evi var idi bu hatunun.
Sık sık ziyaretine giderdi Resul onun.

Yine bir gün o Server, o haneye vardılar.
Ve bir müddet uyuyup, gülerek uyandılar.

Hazret-i Ümmü Hiram, Resulün bu halini,
Görünce, merak edip sordu ÅŸu sualini:

Dedi: (Ya Resulallah, uyudunuz kalktınız.
Lakin sebep neydi ki, gülerek uyandınız?)

Buyurdu ki: (Rüyamda, bazısı ümmetimden,
Gazaya giderlerdi, gemilerle denizden.)

Dedi: (Ya Resulallah, dua buyur bana da,
Ben dahi bulunayım onlarla o gazada.)

Ricasını kırmayıp buyurdu: (Ya ilahi!
O deniz seferinde bulundur bunu dahi.)

Bu hadiseden sonra, yıllar geçti aradan.
Hatta Resul-i ekrem göç etti bu dünyadan.

Ve hazret-i Osman’ın o zaman emri ile,
Bir sefer düzenlendi Kıbrıs’a gemilerle.

Buna, Ümmü Hiram da iÅŸtirak eylemiÅŸti.
Çünkü Resul-i ekrem, ona dua etmiÅŸti.

O an, bulunuyordu seksenaltı yaşında.
Şehid olmak isterdi bu deniz savaşında.

UlaÅŸtı mücahidler Kıbrıs'a çok geçmeden.
Rumlarla çok ÅŸiddetli cenk baÅŸladı peÅŸinden.

Ümmü Hiram, çok yaÅŸlı olduÄŸu halde o gün,
SavaÅŸtı aslan gibi, himmetiyle Resulün.

Onun hali, herkesi düÅŸürürdü hayrete.
Gençler onu gördükçe gelirlerdi gayrete.

Ve lakin Larnaka da, atı tökezlenerek,
DüÅŸtü ve ÅŸehid oldu, en son (Allah!) diyerek.