Ebu Bekr-i Ebheri, büyük bir veli idi.
Büyük insan olduÄŸu, her halinden belliydi.
Her an güler yüzüyle, tanırdı onu herkes.
Her hali, insanlara olurdu ibret ve ders.
O bir gün buyurdu ki: (Ä°hsan etti Rabbimiz.
Ä°slam âlimlerini bedava tanıdık biz.
Halbuki bir Müslüman, herhangi evliyanın,
OlduÄŸunu iÅŸitse bir ucunda dünyanın,
Bütün varını satıp, yaparak yol parası,
Farzdır, ona gidip de, ilim ve feyz alması.)
Bir gün de buyurdu ki: (Ä°nsan için felaket,
Refah seviyesinin artmasıdır begayet.
Zira siz gördünüz mü, (bu bana kâfi) diyen?
Bilakis (bu da olsun) denir mütemadiyen.
Halbuki kavuÅŸulan dünyalık, para, altın,
Dininden, biraz daha götürüyor bu halkın.
En sonunda azgınlık baÅŸlıyor ki mâzallah,
Bunu beyan ediyor Kur'anda bize Allah.
Bir âyette, mealen ÅŸöyle zikretmektedir:
(Hiç ihtiyaçsız olmak, azgınlığa sebeptir.)
Gerçi bu büyükleri tanıyınca bir insan,
Çok varlıklı olması, getirmez ona ziyan.
Çünkü o, hocasından aldığı feyiz ile,
Kalbinde bulundurmaz, dünyadan bir iz bile.
Lakin tanımamışsa, âlim ve evliyayı,
Onlar, çıkaramazlar kalblerinden dünyayı.)
Bir gün de buyurdu ki: (Hep dua ediyorum.
Ya Rabbi, Cehennemde bizi yakma diyorum.
Ä°nsan kurtulmadıkça azaptan ahirette,
Nasıl hissedebilir kendini emniyette?
Ölüm, kabir ve mahÅŸer, hesap, mizan ve sırat,
Bunlar geçilmedikçe, olunur mu hiç rahat?
Ölüm dehÅŸetli bir iÅŸ, o anda ÅŸuur kalkar.
O zaman (Allah) demek, kolay olmaz o kadar.
Diyelim ki kurtardı imanını son anda,
Lakin kabir sıkması olacak mezarında.
Böcekler ve akrepler, yiyecek vücudunu.
EÄŸer günahkâr ise, mutlaka görür bunu.
Sonra bir mahÅŸer var ki, mümkün deÄŸil dayanmak.
Bir ayağın üstünde, bulunur binbir ayak.
Bir nice bin seneler o meydanda beklenir.
Ä°nsanlar, izdihamdan bitab olur, tükenir.
Sonra mizan kurulup, ameller tartılıp hep.
Günah ağır gelirse, ne olur hali acep?
Nice insan vardır ki, maliktir çok sevaba.
Lakin hesap sonunda, duçar olur azaba.
Çünkü dünyada iken, kul hakkına girmiÅŸtir.
Ne kadar ecri varsa, onlara verilmiÅŸtir.
Onların günahı da yüklenir bu kiÅŸiye.
Sonra, müflis olarak sürüklenir ateÅŸe.)
|
