Taha-yı Hakkari, büyük âlim ve veli.
Nasihati, herkese olurdu faideli.
Bir gün de buyurdu ki: (Helekel müsevvifun.)
Yarın yok, bugün vardır, manası budur bunun.
Hadis-i ÅŸeriftir ki, o Server buyurmuÅŸtur.
Yani yarın yaparım diyen, helak olmuştur.
Yarın, sana sorulur, hesabı her bir işin:
(Sen bunu yaptın ama, ne maksatla ve niçin?)
EÄŸer güzel bir cevap veremezsen sen buna,
Bir paçavra misali, çarpılır suratına.
Bu dünya nimetleri, insanı aldatıyor.
Halbuki Allah ona, (meta-ül gurur) diyor.
Tencereyi tutmaya yarayan bez vardır ya,
Ä°ÅŸte meta-ül gurur, geliyor bu manaya.
Büyükler buyurur ki: (Bir kimse yola çıksa,
Götürür o seferde, ne lazım olacaksa.
Bir günlük mesafeye gidecek olsa insan,
Günlük ihtiyaç kadar götürür eÅŸyasından.
Yatak yorganını da almaz elbet yanına.
Zira bu, muhaliftir kulun tabiatına.
Ä°htiyaç olmayacak nesneleri götürmek,
Bir ahmaklık olur ki, mümine yakışmaz pek.)
Ahiret yolcusuyuz bu dünyada biz dahi.
Varacağımız menzil, ahirettir nihai.
İşte bu yolculukta, bize lazım olacak,
Ve gittiÄŸimiz yerde ihtiyaç duyulacak,
Şeyler neyse, onları tedarik zorundayız.
Evvela bu şeyleri bilmek durumundayız.
Peki, ne gibi ÅŸeyler ahirete aittir?
Bu ÅŸeyler, (güzel ahlak) ve (amel-i salih)tir.
Dinin ÅŸu dört temeli, namaz, oruç, hac, zekat,
Ve Allah rızasına muvafık her icraat,
Amel-i salihtir ki, yapılırsa ihlasla,
Ahirete gidince, sıkıntı olmaz asla.
Bunların haricinde şeylerle meşgul olmak,
Bir ahmaklık olur ki, beÄŸenmez cenâb-ı Hak.
Denirse ki: (Var ise, ev yahut at, araba,
Bu ÅŸeyler, dünyalıktan sayılır mı acaba?)
Ahiret niyetiyle olurlarsa, iyidir.
Yani dünyalık deÄŸil, ahirete aittir.
Nefis için olursa, hiç itibar edilmez.
Dünyalık olurlar ki, on para bile etmez.
Allah için kazanıp, Allah için sarf etmek,
Halis Müslümanların ÅŸiarı olsa gerek.
Ahirette faydası olmayacak ne varsa,
Hepsi dünyalık olup, vebaldirler hülasa.
Ä°ÅŸte bütün bunlarda hata yapmamak için,
Sorarak yapılması lazım gelir her işin.
Hüner, sual ederek, iÅŸi öyle yapmaktır.
Başarının sırrı da, burada yatmaktadır.)
|
