Bu yeni hıristiyan âlimi sevdim gayet.
Zira dünya malına vermezdi ehemmiyet.

Dünyadan ahirete döndürmüÅŸtü yüzünü.
Taatle geçirirdi gece ve gündüzünü.

Bir gün ona dedim ki: (Ey kıymetli efendim!
Yıllardır yanınızda bulunup hizmet ettim.

Lakin bir gün gelir de, siz vefat ederseniz,
Bana, hangi âlimi tavsiye edersiniz?)

Dedi ki: (Ey evladım, Åžam'da yok öyle bir zat.
Musul'daki âlime tâbi ol gidip bizzat.)

O vefat ettiğinde, vardım Musul iline.
O âlimi bularak, koyuldum hizmetine.

O da, evvelki gibi çok zahid idi, fakat,
Onun da ömrü bitip, eyledi bir gün vefat.

Ona dahi ölmeden arz edince halimi,
Söyledi Nusaybin’de bulunan bir âlimi.

Musul'dan ayrılarak, ulaştım Nusaybin'e.
O âlimi bularak, katıldım hizmetine.

Çok derin âlim olup, zahid idi begayet.
Onun dahi vefatı yakın oldu nihayet.

Dedim ki: (Ey efendim, siz vefat ederseniz,
Beni, hangi âlime acep gönderirsiniz?)

Dedi: (Amuriye'de bir âlim var ki evlat,
Hıristiyan dininde çok azdır böyle zevat.)

O vefat ettiÄŸinde, gittim Amuriye’ye.
Ki, o âlim, Rabbimi tanıtsın bana diye.

O âlimi bularak, yıllarca ettim hizmet.
Onun dahi vefatı yaklaştı en nihayet.

Dedim ki: (Göçerseniz siz de ebediyete,
Kime gönderirsiniz bu fakiri hizmete?)

Dedi ki (Buralarda yok öyle âlim bir zat
Ahir zaman Nebisi yakında gelir fakat.

Arap'tan çıkacaktır o Peygamber vallahi.
Onu müjdelemiÅŸtir Ä°sa Peygamber dahi.

Alameti ÅŸudur ki, O, kavminin ÅŸerrinden,
Hurması bol bir yere, hicret eder şehrinden.

Sadaka almaz ama, kabul eder hediye.
Sırtında bir ben vardır, Mühr-ü Nübüvvet diye.)

Çok hoÅŸuma gitmiÅŸti o âlimin sözleri.
O günden çok sevmiÅŸtim dediÄŸi Peygamberi.

Artık Arap iline gitmeyi istiyordum.
O Resule yetiÅŸip, iman etsem diyordum.

Bu arzular içinde günler geçti aradan.
Duydum: Arap iline gidecekmiÅŸ bir kervan.

Bir hayli mal vererek o kervan sahibine,
Dedim ki: (Beni dahi götür Arap iline.)

Kabul edip, beni de kafileye aldılar.
Sonra ihanet edip, köle diye sattılar.