Salihlerden birisi anlatır ki: (Bir zaman,
(Tevekkül nedir?) diye sordum bir evliyadan.
Dedi: (Girse bir kolun, ejderhanın ağzına,
Yine hiç korkmamandır, güvenip Allah'ına.)
ÖÄŸrenip tevekkülün ondan ne olduÄŸunu,
Dedim ki: (Bayezid'e sorayım bir de bunu.
Acaba o ne türlü tarif eder?) diyordum.
İmtihan gayesiyle, evine vasıl oldum.
Kapıyı çaldımsa da, açmadı bana fakat.
Hem de ÅŸöyle buyurdu içerden bana o zat:
(Falanca evliyanın verdiği o cevaba,
Kani olmadın da mı, bana geldin acaba?)
Ben dahi kendisine eyledim ki ÅŸöyle arz:
(Kapıyı açsanız da, görüÅŸsem sizinle az.)
Dedi: (Ziyaret için gelmedin ki sen bana.
Geldin ki, bu fakiri çekesin imtihana.)
Ben oradan ayrılıp, bir sene sonra lakin,
Geldim ziyaret için evine bu velinin.
Ä°mtihan düÅŸüncesi, kalbimde yoktu fakat.
Tek niyetim, sırf onu ziyaretti hakikat.
Kapıyı çaldığımda, düÅŸünür idim ki hep:
Yine açmayacak mı kapıyı bana acep?
Lakin kapıyı açıp, buyurdu ki: (HoÅŸ geldin.
Ziyaretime gelip, beni mesrur eyledin.)
Bir ay misafir etti hanesinde beni hem.
Feyzine kavuÅŸarak, oldu çok istifadem.
Bir gün de, bu veliye sordular: (Efendim, siz,
Peygamberler hakkında, acaba ne dersiniz?)
O zaman buyurdu ki onlara cevabında:
(Bir ÅŸey söyleyemeyiz biz onların hakkında.
Zira anlayamayız hiç o büyükleri biz.
Onların hallerini, idrakten pek aciziz.
Biz, onları ne kadar uğraşsak anlamaya,
O anladığımızdan, yüksektir onlar daha.)
Bayezid-i Bistami, yine bir defasında,
Camide namaz kıldı bir imam arkasında.
İmam, namazdan sonra dedi ki haddi aşıp:
(Para kazanmıyorsun bir iş ile uğraşıp.
Başkalarından dahi, bir şey istemiyorsun.
Nafakanı kim verir, ne yiyip içiyorsun?)
Bayezid-i Bistami, buyurdular ki o an:
(Sen miydin biraz önce bize namaz kıldıran?
Dur, önce o namazı iade eyleyeyim.
Sonra bu sualinin cevabını vereyim.)
Ä°mam, sual etti ki üzülüp fevkalade:
(Ne için namazını ediyorsun iade?)
Buyurdu ki: (Rızkını, kim verir her insanın?
Sen bunu bilmiyorsun, kabul olmaz namazın.)
Demek istemiÅŸti ki imama yani bu zat:
(Namaz kabul olsa da, sevabı olmaz fakat.)
|
