Cüneyd-i BaÄŸdadi ki, bir Allah adamıdır.
Kalblere tesir eden nasihatleri vardır.

Ä°nsanların kalbine, verdi çok feyiz ve nur.
Ve (Seyyidüt Taife) denmekle oldu meÅŸhur.

Nehavend’de dünyaya gelen bu evliya zat,
Doksanbir yaşlarında, orada etti vefat.

Süfyan-ı Sevri’’nin de yetiÅŸip derslerine,
KavuÅŸtu onun dahi bereket ve feyzine.

Dayısı ve hocası Sırri-yi Sekati’nin,
Derslerinde yetiÅŸip, kutbu oldu devrinin.

Kararmış gönülleri, nurlara eyledi gark.
Ve hacca, otuz defa gitti yaya olarak.

Otuz yıl, cemaatle kıldı hep beş vaktini.
Bir defa kaçırmadı, iftitah tekbirini.

Asla unutmuyordu Rabbini bir an bile.
Her gece kılıyordu, dörtyüz rekat nafile.

Namazda, dünya fikri gelseydi ona eÄŸer,
İade ediyordu o namazı her sefer.

Her gün yatsıdan sonra, tam otuz yıl müddetle,
Uyumayıp, vaktini geçirdi ibadetle.

Yedi yaşında iken, bir gün geldi mektepten.
Ve gördü ki, babası aÄŸlıyor bir sebepten.

Dedi ki: (Babacığım, aÄŸlıyorsun sen bugün.
Acaba sebep nedir, bir ÅŸeye mi üzüldün?)

Babası, cevabında dedi ki: (Ey evladım!
Bugün, dayın Sırri’ye biraz zekat yolladım.

Zaten bir kaç gümüÅŸtü, lakin kabul etmemiÅŸ.
AÄŸlarım ki, ÅŸu ömrüm beyhude yere geçmiÅŸ.

Bir Allah adamının, var iken ihtiyacı,
Bunları almaması, bana çok geldi acı.

Demek ki, ÅŸu kıymetsiz birkaç gümüÅŸ uÄŸruna,
Ömrümü tüketmiÅŸim, bu, ağır geldi bana.)

Dedi ki: (Babacığım, üzülme bunun için.
Ben gidip hallederim, kolayı var bu işin.)

O gümüÅŸleri alıp, gitti, çaldı kapıyı.
Dedi: (Åžu getirdiÄŸim gümüÅŸleri al dayı.)

Sırri (Almam) deyince, dedi ki ona Cüneyd:
(Aç da, ÅŸu gümüÅŸleri Allah için kabul et.

O Allah ki, adl edip emreyledi babama.
İhsan edip, seni de serbest bıraktı ama.)

O, şaşırıp dedi ki kapının arkasından:
(Babana ne emretti, bana ne etti ihsan?)

Cüneyd dedi: (Babama, çok mal ve para verdi.
Ve zekat vermesini, emr edip adl eyledi.

Seni de fakir yapıp, bıraktı ki hür, serbest,
Ya kabul eyleyesin, yahut da edesin red.)

Yedi yaşında olan Cüneyd'in bu sözleri,
Dayısına hoÅŸ gelip, aldı onu içeri.

Dedi ki: (Ey yeÄŸenim, o gümüÅŸlerden önce,
Seni kabul eyledim, gir içeri hemence.)

Getirdiği zekatı, aldı ve sevindi pek.
Ve çok dua eyledi, gözlerinden öperek.