Yahya Kaptan "rahmetullahi aleyh", Enez toprağını nurlandıran bir büyük zattır.

Bir gün, bir genç bu zata gelerek;
- Efendim, çok günah iÅŸliyorum. Ne yapayım? diye sordu.

Mübarek zat, cevaben;
- Günah ateÅŸtir, buyurdu.

Delikanlı boynunu büktü:
- Biliyorum efendim, ama vazgeçemiyorum.

Büyük Veli, ona ÅŸefkatle bakıp;
- Ama ölüm var, buyurdu.

Genç irkildi:
- Ölüm mü dediniz efendim?!
- Evet ya, ölüm!

- Ama ben henüz gencim hocam.
- Ecel, genç ihtiyar tanır mı oÄŸlum? Dedelerin ÅŸimdi nerdeler?

- Hepsi öldü efendim.
- Sen de öleceksin, buyurdu. Belki de çok yakında.

Genç, duygulandı bu sözlerden.
Ve hiç günah iÅŸleyemez oldu artık.


Kim gözünü kapatırsa

Bir gün de sohbetinde;
- Kim, bir haram karşısında gözünü kapatırsa, Cenâb-ı Hak onun gönlünü imanla doldurur, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Bugün gülerek günah iÅŸleyenler, yarın aÄŸlayarak Cehenneme girerler.

Sordular:
- Ya tövbe ederse efendim?
- Günahına tövbe eden, hiç yapmamış gibidir.


En mühim iÅŸ

Bir gün de sevdikleriyle sohbet ediyordu ki;
- Efendim, bir Müslüman için en mühim iÅŸ nedir? diye sordular bu zata.

Mübarek zat cevaben;
- Ä°slamiyet’i öÄŸrenmektir, buyurdu.
- Ya ibadet? dediler.

Buyurdu ki:
- Önce ilim. Bilmeden ibadet olmaz çünkü. Cahil sofu, ÅŸeytanın maskarasıdır.

Ve ekledi:
- Unutmayın. Bir saat ilim öÄŸrenmek, bir sene nafile ibadet etmekten faziletlidir.

Sordular yine:
- Kalb nasıl temizlenir efendim?
- “Allah dostları”nın sohbetiyle.

- Peki, onlar yoksa hocam?
- Onların kitabını okumakla. Büyüklerimiz; “Kitap okumak, sohbetin yarısıdır” buyurmuÅŸlardır.