Eshab-ı kiramdan İbni Tiha “radıyallahü teâlâ anh” adında bir kimse vardı. Peygamber efendimiz aleyhisselam, birkaç sahabi ile bunun ziyaretine gittiler bir gün.
İbni Tiha hazretleri, Resulullah efendimizi görünce çok sevindi:
- Buyurun ya Resulallah! Åžeref verdiniz.
Bir yandan da üzülmüÅŸtü.
Çünkü ikram edecek bir ÅŸey yoktu evlerinde.
Efendimiz aleyhisselam, bahçede kuru bir hurma aÄŸacı görüp seslendiler:
- Ya İbni Tiha!
- Buyurun ya Resulallah.
- Åžu aÄŸaçtan hurma toplamamıza izin var mıdır?
Mübarek sahabi büktü boynunu:
- Estagfirullah! O, kuru bir aÄŸaçtır ya Resulallah.
- Olsun, sen biraz su getir bana!
Bunun üzerine;
- BaÅŸ üstüne! dedi.
Ve koÅŸup, bir tas su getirdi.
Efendimiz aleyhisselam, o suyun birazını içip, kalanı o aÄŸacın dibine döküverdiler.
Sonrası malum.
Peygamber efendimizin mucizesi olarak, kuru aÄŸaç yeÅŸillendi birden.
Ve hurmayla doldu dalları.
Hepsi yiyip doydular.
|