Bir gün Resulullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” evinde oturuyordu ki, hazret-i Osman’ın “radıyallahü teâlâ anh” bir hizmetçisi geldi huzura.

Hediye olarak dört deve yükü buÄŸday getirmiÅŸti.
Efendimiz aleyhisselam sordular:

- Nedir bunlar?
- Efendimin hediyesidir ya Resulallah.

Efendimiz aleyhisselam;
- Peki, efendine selam söyle! buyurdular.

Ve hizmetçinin yanında o buÄŸdayın tamamını Muhacirlere taksim ettiler.
Hizmetçi geri geldiÄŸinde sordu Hazret-i Osman:

- Resulullah ne yaptı buğdayları?
- Tamamını muhacirlere dağıttı efendim.

- Peki, dört deve yükü daha götür! buyurdu

Hizmetçi;
- BaÅŸ üstüne, dedi.

Ve götürüp arzetti buÄŸdayları.

Resulullah efendimiz aleyhisselam hizmetçiye teÅŸekkür edip;
- Peki, efendine selam söyle, buyurdu.

Ve o buğdayları da Ensara dağıttı tamamen.

Hizmetçi gelince hazret-i Osman sordu yine:
- Resulullah ne yaptı buğdayları?

- Hepsini Ensara dağıttı efendim.
- Pekala, dört deve yükü daha götürüver! buyurdu

Hizmetçi;
- BaÅŸ üstüne, dedi.
Ve emri yerine getirdi.

Resulullah efendimiz aleyhisselam sordu hizmetçiye:
- Efendinin ne kadar buğdayı kaldı?
- Hiç kalmadı ya Resulallah.

Allah’ın Sevgilisi o kadar duygulandı ki, açtı mübarek ellerini;
- Ya Rabbi! Kim bana bir iyilikte bulunduysa, az çok karşılığını verdim. Lakin Osman’ın ihsanlarından aciz kaldım, diye arzetti.

O anda Cibril-i emin geldi ve;
- Ya Resulallah! Cenâb-ı Hak; “Biz Osman’dan razı olduk ve onu ahiret hesabından muaf kıldık” buyuruyor, diye arzetti.


Osman’ı sana havale ettim

Bir gün de yedi tabağı, silme “Altın”la doldurdu.

Bunları yedi hizmetçisinin ellerine verip;
- Bunları Resulullaha götürünüz! diye emretti.

Hizmetçiler;
- BaÅŸ üstüne! dediler.

Ve götürüp arzettiler.

Resulullah efendimiz aleyhisselam çok memnun oldu ve,
- Peki, efendinize selam söyleyin! buyurdular.

Ama ayrılıp gitmiyordu hizmetçiler.

Efendimiz aleyhisselam sordu:
- BaÅŸka bir ÅŸey mi var?

Arzettiler ki:
- Ya Resulallah! Efendimiz, bizleri de tabaklarla birlikte hediye etti size.

O Server “aleyhissalatü vesselam”, o kadar memnun oldular ki, ellerini açıp;
- Ya ilahi! Osman’ı sana havale ediyorum, buyurdular.