Hayber gazasında, Resulullah efendimiz aleyhisselam sancağı hazret-i Ali’ye “radıyallahü teâlâ anh” teslim edip;
- Ya Ali! Hayberi fethetmeden dönme geri! buyurdu.
Hazret-i Ali,
- BaÅŸ üstüne ya Resulallah! dedi.
Ve yürüyüp, dikti sancağını Hayber kalesi önüne.
Haris adlı bir bahadır çıktı hisardan.
Er istedi meydana.
Allah’ın Aslanı hazret-i Ali “radıyallahü teâlâ anh”, çıktı karşısına.
Birbirlerine girdiler.
Bir ara Zülfikâr ÅŸimÅŸek gibi kalktı ve indi aynı hızla.
Haris, kanlar içinde yere serildi.
Tekbir sedaları yükseldi o anda.
Harisin kardeÅŸi Merhab, bunu görüp dolu dizgin girdi meydana.
Ä°ki zırh giymiÅŸ, iki kılıç kuÅŸanmıştı.
Kibirle seslendi hazret-i Ali’ye:
- Bana Merhab derler! Ä°ntikamım korkunç olacak!
Åžah-ı merdan “radıyallahü teâlâ anh” aslan gibi kükredi:
- Bana da Haydar derler. Ölümün benim elimde olacak!
O, “Haydar” lafını duyunca korku girdi kalbine.
Zira Haydar, “Aslan” demekti.
Ve o gece bir aslan görmüÅŸtü rüyasında.
Korkunç aslan, saldırıp öldürmüÅŸtü kendisini.
“O aslan bu olmasın!” dedi kendi kendine.
Morali bozuldu.
Kendini toplayıp bir hamle yaptıysa da boÅŸa çıktı.
Sıra hazret-i Ali’ye gelmiÅŸti.
Zülfikârı kaldırıp kuvvetli bir nara attı:
- Ya Allah!
Ve kaldırdığı kılıcı ÅŸiddetle çaldı kâfire.
Vücudu yukardan aÅŸağı ikiye bölünmüÅŸtü Merhabın.
Kağıt gibi yırtılmıştı kalkanı.
Tekbir sedaları sardı dört bir yanı.
Kalkanı yere düÅŸtü
DüÅŸman askeri kaçıyor, mücahitler kovalıyordu.
O arada kalkanı düÅŸtü hazret-i Ali’nin.
Dönüp almaya vakti yoktu.
Hayber kalesinin “koca demir kapı”sı iliÅŸti gözüne.
Halkalarından tutup kuvvetle sarstı tonlarca ağırlıktaki kapıyı.
O artık kapı deÄŸil, bir “Kalkan”dı hazret-i Ali’nin elinde.
Bir eliyle onu tutuyor, öbürüyle kılıç çalıyordu düÅŸmana.
Bu manzara dehÅŸete düÅŸürdü kâfirleri.
Mecburen “Eman” dileyip teslim oldular.
Hayber fethedilmiÅŸti.
Efendimiz aleyhisselam gözlerinden öpüp;
- Ya Ali, Allah ve Peygamberi senden razı oldu, buyurdular.
Allah’ın Aslanı “radıyallahü teâlâ anh” aÄŸlıyordu.
Sordu Efendimiz aleyhisselam:
- Ya Ali! Niçin aÄŸlıyorsun?
- Sevincimden ya Resulallah.
Buyurdular ki:
- Ne kadar sevinsen azdır ya Ali. Zira cümle melekler de razıdır senden.
|
