Hazret-i Ömer’in “radıyallahü teâlâ anh” çok sevdiÄŸi bir genç ve buna musallat olan bir kötü kadın vardı.

Kadın, çok uÄŸraşıp genci elde edemeyince, kendi gibi ahlaksız bir kocakarıya baÅŸvurdu.

Ve rica etti ona:
- Beni falan genç ile buluÅŸturabilir misin?
- Tabii, niye olmasın.

- Ama hemen istiyorum. Sabrım kalmadı.
- Tamam tamam, sen o işi bana bırak.

Delikanlı, yakışıklı olduğu kadar da takva sahibiydi.
O gece yatsı namazını Halifenin arkasında kılmış, evine dönüyordu.

Tam bu kadının evi önünden geçiyordu ki, kocakarı bahçe kapısından seslendi kendisine:
- Evladım bakar mısın biraz!

- Buyur anne, bir ÅŸey mi istedin?
- Evet yavrum, koyunu kaçırdım elimden. Yardım et de birlikte yakalayayım ÅŸunu.

Delikanlı aldanıp girdi bahçeden içeri.
O girince, kapı arkasındaki öbür kadın, kapıyı acele kilitleyip kuvvetle sarıldı delikanlıya.

Ve söylendi:
- Günlerdir sana kavuÅŸmak için çırpınıyorum. Sen ise yüzüme bile bakmıyorsun.

Genç tuzaÄŸa düÅŸtüÄŸünü anlamıştı.
Gözünü yumup yalvardı:
“Ya Rabbi! Bu kadının ÅŸerrinden sana sığınıyorum! Günah iÅŸlemekten koru beni!”

Kadın umduğunu bulamayınca tehdit etti bu defa:
- Bak, dediÄŸimi yapmazsan, bağırır çağırırım. Rezil olursun el aleme.

Ahirette rezil olacağıma…

Genç umursamadı.
- Ahirette rezil olacağıma, bu dünyada olayım, dedi.

Kadın baktı ki olmayacak, başladı feryat figana.

Sesi duyanlar koÅŸtular hemen:
- Ne var, ne oldu? Niye böyle bağırıyorsun?

Kadın, delikanlıyı gösterdi:
- Bu adam zorla evime girip tecavüze yeltendi bana!

Ä°nsanlar fena halde dövdüler zavallıyı.
Ve ellerini baÄŸlayıp hazret-i Ömer’in huzuruna çıkardılar.

O kadın da ahaliyle birlikte gelmiş, feryat figan ediyordu bir kenarda.

Halife genci görünce tanıdı:
- Korkma evladım! Sana itimadım var. Doğrusu neyse anlat bana.

Genç, başından geçeni arz edince sordu:
- Peki, görsen tanır mısın o kocakarıyı?
- Evet efendim, tanırım.

Bunun üzerine emretti Halife.
Şehirde ne kadar yaşlı kadın varsa, huzuruna getirdiler.

Delikanlı bir görüÅŸte tanıdı onu:
- İşte efendim, bu kadın aldattı beni.

Kocakarı, korkusundan itiraf etti suçunu.

Halife rahatlamıştı.
Varıp çözdü delikanlının baÄŸlarını.

Alnından öptü ve;
- Aferin evladım, buyurdu. Haramdan böyle kaçılır iÅŸte. Senin halin, kıyamete kadar örnek olsun herkese.