Cemaleddin Uşaki "rahmetullahi aleyh", Anadoluda yetişen Evliyadandır.
1751 de İstanbul’da vefat etti.
Bir gün cemaatine;
- İnsanın en büyük düÅŸmanı kimdir, biliyor musunuz? diye sordu.
- Bilmiyoruz efendim, dediler.
Buyurdu ki:
- Herkes düÅŸmanı dışarıda arar. Halbuki düÅŸman, insanın içindedir ki, nefs-i emmaredir. O, yalnız insana deÄŸil, Allahü teâlâya da düÅŸmandır.
Sordular:
- Nefs, neden Allah’a düÅŸmandır efendim?
Buyurdu ki:
- Allahü teâlâ öyle yarattı onu. Ama buna mukabil “Akl”ı halk eyledi ve bize verdi. İnsan, aklını kullanarak nefsin ÅŸerrinden korunabilir.
En mühim reçete
Bir gün de cemaatine;
- Size, nefs ve ÅŸeytanın zararından kurtulmanın reçetesini söyleyeyim mi? diye sordu.
- Seviniriz efendim, dediler.
- Bunun ilacı, kurtulmuş olanlarla beraber olmaktır, buyurdu.
Ve ÅŸöyle devam etti:
- Bir cemaatin içinde Allahü teâlânın sevdiÄŸi biri varsa, cenâb-ı Hak, o zatın hürmetine hepsini affeder.
Biri sordu:
- İnsan tek başına kurtulamaz mı efendim?
- Çok zor. Bir kimse, Ben kendimi kurtarırım. Kimseye ihtiyacım yok derse, bu, neye benzer biliyor musunuz?
- Neye benzer hocam?
- Okyanusun ortasında tek başına kalmış bir insana benzer. İmdat istese, kimse duymaz. Ölse, kimsenin haberi olmaz. Köpek balıklarına yem olur gider.
|