Celaleddin Devani "rahmetullahi aleyh", Ä°ran’da yetiÅŸen Evliyadandır.

Bir gün birkaç genç nasihat istediler.
Cevaben onlara;
- Herkese iyilik edin, buyurdu.

- Herkese mi hocam? dediler.
- Evet, kim olursa olsun herkese.

- Hayvanlara da mı efendim?
- Evet, onlara da. Çünkü Allahü teâlânın rızası hangi ameldedir, bilinmez. Ufak gördüÄŸünüz bir iyilik, sizi Cehennemden kurtarabilir.

Sonra şu hadiseyi anlattı:

Fahişelik yapan bir kadın, yolculuğu esnasında bir kuyuya rastladı.
O sırada bir “Köpek” iliÅŸti gözüne.
Susuzluktan dili sarkmıştı zavallının.

YüreÄŸi sızladı.
Acıyıp, su içirmek istedi ona.

Ancak su çok derindeydi.
Ä°p ve kova da yoktu üstelik.
Binbir güçlükle kuyuya indi ve ayakkabısıyla su çıkarıp içirdi o hayvana.

Gençler merak etmiÅŸti:
- Sonra efendim?
- Cenâb-ı Hak, onun bütün günahlarını affetti, buyurdu.

Ve devam etti nasihate:
- Kimseye tepeden bakmayın çocuklar. Yoksa tepetaklak olursunuz. Åžeytan da bu yüzden helak olmuÅŸtu. Nitekim Adem aleyhisselama tepeden baktı. “Toprak” diye secde etmedi ve felakete gitti.

Gençler sordu yine:
- Bize tavsiyeniz nedir hocam?
- Gayeniz, Allah’ın kullarına iyilik etmek olsun. Ä°slamiyet de budur zaten, buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:

Bir köylü, Ä°slamiyet’i iÅŸitip Medine’ye geldi bir gün.
Resulullah efendimiz aleyhisselamı bulup sordu:
- Ya Muhammed! “sallallahü aleyhi ve sellem”, Ä°slamiyet nedir?

Cevap iki cümleydi:
- Ä°slamiyet, Allahü teâlânın emirlerini büyük bilmek, mahluklarına da acımaktır.