Demir Hoca "rahmetullahi aleyh", NevÅŸehir’de yaÅŸayan Velilerdendir.
Çok cömert bir zattı.
Elinde avucunda ne varsa dağıttığı gibi, kendisine bir hediye gelseydi, hemen fakirlere dağıtır, kendine bir şey ayırmazdı.
Kendisi de muhtaçtı halbuki.
Hanımı bir gün dert yandı kendisine:
- Efendi! Biliyorsun ki, bizler fakir ve muhtacız. Ä°htiyaçlarımızı bile temin edemiyoruz.
- Evet hanım.
- Ama sen zenginler gibi davranıyor, bize gelen hediyeleri bile hemen başkalarına dağıtıyorsun.
- Peki, ne yapmamı istiyorsun hanım?
- Ne bileyim, hani birazını da bize ayırsan diyorum. Kendimiz muhtaçken....
Mübarek zat birden ciddileÅŸti:
- Bak hanım, bize neden böyle çok hediye geliyor acaba, hiç düÅŸündün mü?
- Hayır, nedenmiş?
- Dağıttığım için. Ben dağıtmasam, hiç hediye gelmez bize.
Ve devam etti:
- Sen verirsen Allah da sana verir. Böyledir bu iÅŸ. Elhamdülillah aç susuz deÄŸiliz, açıkta da deÄŸiliz. Daha muhtaç Müslümanlar varken, fazla ÅŸeyleri evde tutup saklamak hiç hoÅŸ olmaz.
Hanımının kalbi de mutmain olmuştu;
- Anladım Efendi. Vermeye devam et öyleyse, dedi.
En kıymetli kul
Bir gün de cemaatine;
- Allah indinde en kıymetli kul, takva sahibi olan, yani Allah’tan korkandır, buyurdu.
Ve ekledi:
- Rabbimiz bir kulunda iki korkuyu birleÅŸtirmez.
Sordular:
- Bu ne demek efendim?
Buyurdu ki:
- Yani dünyada Allah’tan korkanı, cenâb-ı Hak ahirette hiç korkutmaz. Dünyada korkmayanı ise, ahirette çok korkutur.
Çok seven, çok korkar
Bir gün de sohbetinde;
- Çok seven, çok korkar, buyurdu. Ben hocamdan çok korkuyorum mesela. Ama sevdiÄŸim için korkuyorum. Yani Onu üzerim, incitirim diye korkuyorum.
Sordular:
- Allah korkusu da böyle midir efendim?
- Elbette. Allah korkusunun da menÅŸeinde “Sevgi” vardır. Allahü teâlâyı çok sevenler, Ondan çok da korkarlar.
|
