Dede Molla "rahmetullahi aleyh", Orta Anadoluda yetiÅŸen Velilerdendir.

Bir gün “Dua alma”nın ehemmiyetinden bahsediyordu ki, ÅŸunu anlattı cemaate:

Büyüklerden biri gençliÄŸinde, her görüÅŸtüÄŸü kimseden dua istermiÅŸ.
Ama kim olursa olsun.

Bir gün de, bir esnaftan alışveriÅŸ yapıp ayrılmış.
Ama unutmuÅŸ dua istemeÄŸi.
Üç günlük yol gidince, hatırlayıp geri dönmüÅŸ.

Esnaf onu görünce sormuÅŸ:
- Hayrola, malımda bir kusur mu gördünüz?

- Yok, hayır.
- Alışverişte bir noksanlık mı oldu?

- Hayır.
- Niye geri döndünüz öyleyse?

- Bir ÅŸeyi unuttum da.
- Neyi unuttunuz?

- Dua istemeyi.
- Kimden?

- Sizden.

Adam hayretle sormuÅŸ:
- Üç günlük yoldan bunun için mi döndünüz yani?
- Evet, duanı almak için döndüm.

- Ama ben, yüz yıkamayı bile bilmeyen çok cahil birisiyim. Benim duamdan ne olur ki?
- Olsun. Bu benim âdetim. Her tanıştığım kimseden dua isterim. Ne olur, bir dua edin bana.

Adam “Pekala” deyip açmış ellerini ve;
- Ya Rabbi! Ver bu kulunun muradını! diye yalvarmış.

O genç, meÄŸer kalb gözünün açılması için dua istermiÅŸ herkesten.
Bu dua ile açılmış kalb gözleri.

Cinler Cehenneme girecek mi?

Bir gün de sevdikleriyle sohbet ediyordu ki;
- Efendim cinler de Cehenneme girecek mi? diye sordu birisi.

Cevaben;
- Evet girecekler, buyurdu.

Sordular:
- Cinler, ateşin alev kısmından yaratılmış hocam. Cehennem onlara tesir eder mi ki?

Buyurdu ki:
- Onlar, Cehennemin soÄŸuk kısmına atılırlar. Kur’an-ı kerimde “Zemherir” diye geçiyor ki, “SoÄŸuk Cehennem”i bildiriyor iÅŸte.