Dimitrofçalı Muslihuddin Efendi "rahmetullahi aleyh", Rumeli Evliyasının büyüklerindendir.
O devirde bir kiÅŸi bilmiyordu bu zatın büyüklüÄŸünü.
Bir gece rüya gördü.
Sevgili Peygamberimiz aleyhisselam o beldeye teşrif etmiş, bu zatın dergahında sohbet etmekteydi.
Bir ara bu kimseye bakarak;
- “Ey filan! Allah adamlarına kötü gözle bakmak felakettir!” buyurdular.
Adam heyecan içinde uyandı.
Manevi bir haz içindeydi.
Sabah olunca, erkenden koÅŸtu dergaha.
Gördü ki, büyük zat içerde oturuyor.
Hem de tam Resulullah efendimizin rüyada oturduÄŸu yerde.
O girince buyurdu ki:
- “Ey filan! Allah adamlarına kötü gözle bakmak felakettir!”
Adamcağız bunu işitince sarıldı ellerine.
Hürmetle öptü.
Ve bir daha ayrılmadı sohbetinden.
Allah bir kulu severse…
Bir gün de bu zata;
- Efendim, Allahü teâlânın bir kulunu sevdiÄŸinin alameti var mıdır? diye sordular.
Cevabında;
- Evet vardır, buyurdu.
- O alamet nedir hocam?
- O kimse hep hayırlı iÅŸlerle meÅŸgul olur. Ä°nsanlar fayda görürler kendisinden.
Sordular yine.
- SevmediÄŸinin alameti nedir efendim?
- O da malayani ile vakit geçirir. Yani ne dine, ne de dünyaya faydası olmayan boÅŸ iÅŸlerle uÄŸraşır, buyurdu.
Ve ÅŸöyle özetledi:
- Allahü teâlânın bir kimseyi sevdiÄŸine alamet, o kimsenin “Ä°yi iÅŸler” yapması, sevmediÄŸine alamet ise “Kötü iÅŸler” yapmasıdır.
Kendinizi kusurlu bilin!
Bir gün de sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, cemaat;
- Efendim, bize bir hadis-i ÅŸerif okur musunuz, dediler.
Büyük zat;
- Pekala! buyurdu.
Ve ÅŸu hadis-i ÅŸerifi okudu:
- “Kendilerini kusurlu bilenlere, helalden kazanıp hayırlı yerlere sarfedenlere, dinini öÄŸrenip öÄŸrendiÄŸiyle amel edenlere, iÅŸlerini Allah için yapanlara, kimseye kötülük yapmayanlara ve malının fazlasını dağıtıp, lafının fazlasını saklayanlara müjdeler olsun”.
|
