Sultan Baba "rahmetullahi aleyh", Gölcük’te yatan bir Velidir.

Bir gün, bir grup insan huzuruna gelerek;
- Efendim, biz Hacca gitmek istiyoruz. Bir emriniz var mı? diye sordular.

Cevaben;
- Bu sene kalsın. Ertesi yıl gidersiniz, buyurdu.

Ancak onlar hazırlıklarını yapmışlardı.

Israr ettiler:
- Bu sene gitseydik çok iyi olacaktı efendim.

Buyurdu ki:
- Siz bilirsiniz. Gider, geri dönersiniz!

Adamlar bu sözden, izin manasını çıkardılar.
Halbuki “Siz bilirsiniz” demek, “Rızam yok” demekti.

Neyse, yola çıkıp gemiye bindiler.
Ancak yanlış gemiye binmişlerdi.

Bir çok yerlere uÄŸraya uÄŸraya gittiklerinden, Hac vaktine yetiÅŸemeyip yarı yoldan geri döndüler.

“Gider, geri dönersiniz” buyurmuÅŸtu ya.
DediÄŸi gibi oldu aynen.
Gelip, özür dilediler bu büyük Veliden.

Ve ertesi sene...
Aynı kimseler yine gelip Hac için izin istediler.

Cevabında;
- Selametle gidin. Ä°nÅŸallah görüÅŸürüz, buyurdu.

O gün yola çıkıp, selametle Mekke’ye vardılar.
Fakat o da ne?
Sultan Baba’yı gördüler orada.
Şaşırdılar tabii.

“Ä°nÅŸallah görüÅŸürüz” buyurmuÅŸtu ya.
Bu sözün hikmetini o zaman anladılar.

Allah’a yakınlaÅŸtıkça…

Bir gün de;
- Hocam, kulun Allah’a yakınlığı ne ile anlaşılır? diye sordular.

Cevaben;
- Vermesiyle, buyurdu. Müminin Allah’a yakınlığı arttıkça, vermesi de artar. Ä°hsanı fazla olur herkese. Allah’tan uzaklaşırsa, uzaklaÅŸtığı ölçüde vermesi azalır.